pierwszomajowÂą paradĂŞ we Lwowie zastÂąpi DzieĂą Batiara

Batiarzy powracajÂą do Lwowa

Piotr KoÂściĂąski , Tatiana Serwetnyk

TradycyjnÂą pierwszomajowÂą paradĂŞ we Lwowie zastÂąpi DzieĂą Batiara. Tyle Âże znane piosenki napisane przez polskich autorĂłw bĂŞdÂą Âśpiewane po ukraiĂąsku.

– Nie chodzi o reanimowanie tradycji, ktĂłra przecieÂż nigdy nie umarÂła. UstanowiliÂśmy ÂświĂŞto, ktĂłre cieszy siĂŞ ogromnym zainteresowaniem – mĂłwi Andrij Sydor, szef wydziaÂłu kultury i turystyki w radzie miejskiej Lwowa. – DzieĂą Batiara jest ÂświĂŞtem wesoÂłych, beztroskich urwisĂłw, a jednoczeÂśnie wydarzeniem, ktĂłre odradza lwowskÂą kulturĂŞ miejskÂą. To ÂświĂŞto otwarte dla wszystkich, takÂże dla PolakĂłw. ÂŚwiadczy o wielokulturowoÂści Lwowa. Otrzymujemy listy od polskich firm turystycznych zainteresowanych tÂą imprezÂą – opowiada.

Kto to byÂł batiar?

„Jak gawrosz stanowiÂł niegdyÂś typowy obraz ludzkiej fauny ParyÂża, tak najpospolitszym przedstawicielem czÂłowieczej fauny Lwowa jest dziecko ulicy znane w caÂłym cywilizowanym i niecywilizowanym Âświecie pod madziarskÂą nazwÂą batiara“ – pisaÂł JĂłzef Wittlin. Batiar mĂłwiÂł „baÂłakiem“, czyli specyficznÂą lwowskÂą gwarÂą, odmiennÂą od tej, ktĂłra funkcjonowaÂła na przykÂład w Wilnie. DziÂś nie ma juÂż batiarĂłw, a maÂło kto posÂługuje siĂŞ na co dzieĂą baÂłakiem czy chociaÂż dobrze potrafi mĂłwiĂŚ dawnÂą gwarÂą.

Pierwszy DzieĂą Batiara we Lwowie byÂł obchodzony w ubiegÂłym roku. Lwowianie mogli zrobiĂŚ sobie zdjĂŞcie z ucharakteryzowanymi na dawnych batiarĂłw uczestnikami imprezy, a nawet siÂłowaĂŚ siĂŞ z najmocniejszymi z batiarĂłw. Podobny scenariusz zabawy – z batiarskimi piosenkami i taĂącami, strzelaniem z procy i pisaniem za pomocÂą piany z piwa – przewidziano w tym roku.– Batiar to przeszÂłoÂśĂŚ, element folkloru Lwowa przedwojennego – mĂłwi mieszkajÂąca w tym mieÂście Polka pragnÂąca zachowaĂŚ anonimowoÂśĂŚ. – UkraiĂąskie wÂładze miasta chcÂą do tego nawiÂązaĂŚ. PrzetÂłumaczono na ukraiĂąski wiele polskich piosenek, na przykÂład „Tylko we Lwowie“, Âśpiewanych kiedyÂś przez Szczepka i ToĂącia. Teraz moÂżna je usÂłyszeĂŚ w knajpkach i na ulicach. Tyle Âże maÂło kto z mieszkaĂącĂłw i goÂści miasta wie, kim byli autorzy tych piosenek.

NiektĂłrzy lwowscy Polacy uwaÂżajÂą, Âże DzieĂą Batiara jest robiony celowo z pominiĂŞciem polskiej historii miasta. – ÂŚpiewajÂą po ukraiĂąsku i nie sÂą ciekawi, jak my to Âśpiewamy po polsku – mĂłwi Edward Solsulski, szef polskiej kapeli Lwowska Fala. Miejscy urzĂŞdnicy zapewniajÂą, Âże chodzi o imprezĂŞ ponadnarodowÂą, a nie o zawÂłaszczanie batiarĂłw przez UkraiĂącĂłw, ale polskich tradycji raczej w niej nie widaĂŚ.

ÂŻycie Warszawy