|
Kargul
|
 |
« : Stycze 12, 2008, 14:11:06 » |
|
Ten artyku³ dotyczy ziem zaboru austriackiego
Austro-Wêgry ok. 1900 r. z pokazaniem ówczesnej sieci kolejowej oraz krajów austriackich
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Kargul
|
|
« Odpowiedz #1 : Stycze 12, 2008, 14:12:40 » |
|
Galicja (niem. Galizien, wêg. Gácsország, cz. Haliè, jidisz: גאַליציע, tur. Haliç, rum. Galiþia, ukr. Галичина - Ha³yczyna) – potoczna nazwa narzucona przez zaborców i stosowana na okre¶lenie ziem w Polsce i Ukrainie sk³adaj±cych siê na dawny zabór austriacki. Zalicza siê do niej ziemie po³udniowej Ma³opolski po Wis³ê, Ru¶ Czerwon± oraz zachodni± czê¶æ Podola do linii Zbrucza. Jest to stosunkowo nowe pojêcie o charakterze kulturowym i historyczno-administracyjnym. Granice Galicji nie pokrywaj± siê z granicami dawniejszych krain historycznych ani regionów geograficznych takich jak Ma³opolska czy ziemia halicka.
------------
Árpád z rycerzami, z charakterystycznym motywem czarnej kawki (corvinusa) na tarczy herbowej nawi±zuj±cej pó¼niej do god³a Galicji
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Kargul
|
|
« Odpowiedz #2 : Stycze 12, 2008, 14:25:12 » |
|
Podzia³ Galicji
--------------------
W obrêbie Galicji zwyk³o siê wyró¿niaæ czê¶æ zachodni± i wschodni±, kryterium podzia³u stanowi³y okrêgi s±dów apelacyjnych w Krakowie dla Galicji zachodniej i we Lwowie dla wschodniej. Zachodnia Galicja obejmowa³a Kraków (formalnie nie nale¿a³ do Galicji - Wielkie Ksiêstwo Krakowskie, lecz de facto by³ jej czê¶ci±), Tarnów, Rzeszów, Jaworzno i Nowy S±cz, do wschodniej zaliczano Sanok, Krosno, Przemy¶l, Lwów, Stanis³awów (obecnie Iwano-Frankiwsk) i Tarnopol.
Etymologia
-------------
Obecne znaczenie nazwy Galicja utrwali³o siê za czasów panowania austriackiego, przy czym pe³na nazwa tej prowincji brzmia³a Galicja i Lodomeria. Jest to zlatynizowana nazwa ziemi halickiej i w³odzimierskiej, która trafi³a do jêzyka polskiego za po¶rednictwem niemieckiego. Oba cz³ony pochodz± od zlatynizowanych nazw ¶redniowiecznych stolic ksi±¿êcych: Galicja – od Halicza, za¶ Lodomeria – od W³odzimierza Wo³yñskiego. Pojêcie Galicja oznacza jednak obszar o wiele wiêkszy ni¿ sama tylko ziemia halicka, za to nie zawiera wiêkszej czê¶ci dawnej ziemi w³odzimierskiej.
Centusie
-----------
Mieszkañcy Galicji, g³ównie Krakowianie okre¶lani byli ¿artobliwym i potocznym epitetem "centu¶" odnosz±cy siê do ich rzekomego sk±pstwa. Termin ma swoj± genezê w czasach zaborów austriackich, kiedy to najni¿sz± jednostk± monetarn± (w latach 1857-1892) by³ krajcar, w Galicji nazywany centem, a Kraków prze¿ywa³ okres zapa¶ci gospodarczej i pauperyzacji.
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Kargul
|
|
« Odpowiedz #3 : Stycze 12, 2008, 14:30:27 » |
|
Historia
-------------
Grody Czerwieñskie
Pierwsza pisemna wzmianka wspominaj±ca najwiêkszy gród galicyjski w Haliczu pochodzi z roku 898 i jest autorstwa nieznanego z imienia kronikarza króla wêgierskiego Beli, z zapisów wynika, ¿e w Haliczu przebywali wówczas Wêgrzy. Nastêpnie w najstarszej kronice kronikarza ruskiego Nestora z roku 981 znajduje siê pierwsza wzmianka o terenach, na których po³o¿ony by³ obszar pó¼niejszej Galicji: poszed³ W³odzimierz na Lachów i zaj±³ im grody ich Przemy¶l, Czerwieñ i inne grody mnogie, które i do dzi¶ s± pod Rusi±. W Geografie Bawarskim Lêdzianie wystêpuj± pod nazw± Lendizi i posiadaj± 98 grodów. Prawdopodobnym jest, ¿e wcze¶niej, do roku 981, tereny te nale¿a³y do pañstwa Mieszka I. W czasie wyprawy wojennej w 1018 r. odbi³ te tereny Boles³aw Chrobry podczas wyprawy na Kijów. Polska ponownie utraci³a je w roku 1031. Z powrotem przy³±czy³ je Boles³aw ¦mia³y w 1069 r. Znów utraci³ te ziemie W³adys³aw Herman, gdy wesz³y one w sk³ad Rusi Kijowskiej. W 1349 r. prawem spadku posiad³ te ziemie Kazimierz III Wielki i w³±czy³ do Królestwa Polskiego.
---------------
Andrzej II rex Galiciae et Lodomeriaez królow± Gertrud± von Andechs-Meranien
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Kargul
|
|
« Odpowiedz #4 : Stycze 12, 2008, 14:33:57 » |
|
Galicja w sk³adzie Rusi
--------------------------
Historyczna Galicja – od roku 981 wchodzi³a w sk³ad Rusi Kijowskiej. Po rozpadzie dzielnicowym Halicz sta³ siê wa¿nym o¶rodkiem w³adzy ksi±¿êcej (Ksiêstwo Halickie). Na pó³noc od niego powsta³o natomiast Ksiêstwo Wo³yñskie ze stolic± we W³odzimierzu Wo³yñskim (pó¼niej od³±czy³o siê od niego Ksiêstwo £uckie). Ksiêstwo Halickie niemal od pocz±tku by³o miejscem politycznego wspó³zawodnictwa Wêgier i Polski. Wêgrzy od koñca XI wieku (w latach 1099 i 1149–1152) parokrotnie interweniowali w Haliczu, a po ¶mierci ksiêcia Jaros³awa O¶miomys³a w 1187 zdo³ali na krótko osadziæ na tronie halickim królewicza wêgierskiego Andrzeja (syna Beli III). Po wyga¶niêciu na synu Jaros³awa, W³odzimierzu, linii Ro¶cis³awowiczów halickich w 1198, wybuch³y gwa³towne walki o tron halicki, przy czym Halicz kilkakrotnie dostawa³ siê w rêce Wêgrów. W 1206 król wêgierski Andrzej II zaj±wszy Halicz po raz pierwszy przyj±³ tytu³ Rex Galiciæ et Lodomeriæ, którego odt±d u¿ywali kolejni królowie wêgierscy, a po przejêciu korony wêgierskiej – równie¿ monarchowie austriaccy, jakkolwiek faktycznie Wêgrzy nigdy nie zdo³ali utrzymaæ Halicza d³u¿ej ni¿ kilka lat (1214–1220, 1227–1229, 1378–1387).
W 1238 na tronie w Haliczu zasiad³ Daniel Halicki, bêd±cy ju¿ wówczas ksiêciem w³odzimierskim. Dziêki jego talentom dyplomatycznym i wojskowym, zjednoczone przez niego Ksiêstwo halicko-w³odzimierskie (Halicko-Wo³yñskie) jako jedyne z ksiêstw ruskich nie trafi³o pod w³adzê chanów mongolskich. W 1254 Daniel otrzyma³ insygnia królewskie od papie¿a Innocentego IV, jednak jego nastêpcy nie zdo³ali utrzymaæ tytu³u królewskiego, sk³adaj±c kolejno trybuty chanom tatarskim. Po wyga¶niêciu w 1323 roku halickiej linii Romanowiczów, o osadzenie swojego w³adcy na tronie walczy³y Polska, Wêgry i Litwa.
Galicja w sk³adzie Polski
-----------------------------
Po zamordowaniu ksiêcia Boles³awa Jerzego Trojdenowicza ziemie te wesz³y na d³ugi czas w sk³ad pañstwa polskiego jako województwo ruskie (pó¼niej podzielone) ze stolic± we Lwowie, 1349-1772.
Galicja w sk³adzie Austrii i Austro-Wêgier
---------------------------------------------
Okre¶lenie Galicja i Lodomeria, potocznie skracane do samej tylko Galicji, do szerszego u¿ycia wesz³o po I rozbiorze Polski. Wówczas to Austrii przypad³y ziemie obejmuj±ce m.in. Ru¶ Czerwon± ze Lwowem, Przemy¶lem, Sanokiem i Be³zem, po³udniow± Ma³opolskê z O¶wiêcimiem, Tarnowem i Nowym S±czem oraz zachodni fragment Podola (Tarnopol, Zbara¿) i fragment ziemi che³msko-w³odzimierskiej z Zamo¶ciem. Tereny te uzyska³y status kraju koronnego Austrii o oficjalnej nazwie Królestwo Galicji i Lodomerii (niem. Königreich Galizien und Lodomerien, ukr. Королівство Галіції і Лодомерії lub w formie zreukrainizowanej Королівство Галичини і Володимирії). Nawi±zuj±c do tytu³u Rex Galiciæ et Lodomeriæ, dyplomacja austriacka stara³a siê uzasadniæ prawo monarchów austriackich – jako spadkobierców korony wêgierskiej – do zajêtych ziem. W wyniku tego zabiegu propagandowego znaczenie nazwy Galicja rozszerzy³o siê na ziemie nigdy nie wchodz±ce w sk³ad Ksiêstwa Halickiego.
Po III rozbiorze w 1795 do monarchii habsburskiej przy³±czono ziemie, które nazwano Now± Galicj± (w odró¿nieniu od "starej", obejmuj±cej tereny otrzymane w 1772). Nowa Galicja obejmowa³a terytoria miêdzy Pilic± i Bugiem wraz z Krakowem, Radomiem, Kielcami, Lublinem, Che³mem i Bia³± Radziwi³³owsk±. Ziemie Nowej Galicji (wraz z Zamo¶ciem) zosta³y w 1809 przy³±czone do Ksiêstwa Warszawskiego i nie wróci³y ju¿ do Austrii, staj±c siê po 1815 czê¶ci± Królestwa Kongresowego. W 1846 Austriacy ponownie zajêli Kraków, likwiduj±c formalnie niezale¿n± Rzeczpospolit± Krakowsk± (która sta³a siê teraz Wielkim Ksiêstwem Krakowskim). Od tego czasu oficjalna nazwa prowincji brzmia³a: Królestwo Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Ksiêstwem Krakowskim i Ksiêstwem O¶wiêcimia i Zatoru (niem. Königreich Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogtum Krakau und den Herzogtümern Auschwitz und Zator).
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Kargul
|
|
« Odpowiedz #5 : Stycze 12, 2008, 14:39:24 » |
|
Po pocz±tkowo silnej germanizacji, w 1861 Galicja uzyska³a autonomiê z sejmem krajowym i rz±dem w sto³ecznym Lwowie. W 1867 roku, w zwi±zku z ustanowieniem monarchii dualistycznej (Królestwo Galicji i Lodomerii pozosta³o w sk³adzie Cesarstwa Austrii), autonomiê prowincji poszerzono. Rz±d austriacki zagwarantowa³, ¿e namiestnicy bêd± powo³ywani spo¶ród miejscowych Polaków. Sejm mia³ prawo uchwalaæ ustawy dotycz±ce gospodarki krajowej, komunikacji, szkolnictwa i zdrowia. Dziêki temu Galicja sta³a siê o¶rodkiem polskiego ruchu niepodleg³o¶ciowego. Dzia³a³y tu polskie partie polityczne i organizacje paramilitarne – Sokó³, Strzelec, Dru¿yny Bartoszowe, które stanowi³y bazê sformowanych na pocz±tku XX wieku Legionów.
Galicja odegra³a tak¿e wa¿n± rolê w dziejach nowo¿ytnej Ukrainy, bêd±c do dzi¶ o¶rodkiem ukraiñskich ruchów niepodleg³o¶ciowych. W 1848 powsta³a we Lwowie pierwsza ukraiñska organizacja polityczna - G³ówna Rada Ruska. Mieszka³o tu wielu wybitnych pisarzy (Iwan Franko), historyków (Mychaj³o Hruszewski), polityków (Kost £ewycki) i artystów (So³omija Kruszelnycka); dzia³a³o Naukowe Towarzystwo im. Szewczenki, towarzystwo pedagogiczne Ridna Szko³a, stowarzyszenie edukacyjne Proswita, stowarzyszenia sportowo-paramilitarne Soki³ i Sicz, towarzystwo gimnastyczno-po¿arnicze £uh. Na Uniwersytecie Lwowskim funkcjonowa³y katedry ukraiñskie.
Galicja by³a tradycyjnie regionem wielonarodowo¶ciowym i wielowyznaniowym. Obok Polaków i Ukraiñców mieszkali tu ¯ydzi, Niemcy, Ormianie, Wo³osi, Rosjanie i inne narodowo¶ci. Istnia³y trzy ko¶cio³y chrze¶cijañskie: katolicki (obrz±dki: rzymski, bizantyjski i ormiañski), ewangelicki i prawos³awny, ponadto ¿yli tu mozai¶ci i muzu³manie. Sam Lwów by³ siedzib± trzech metropolii katolickich (rzymskokatolickiej, greckokatolickiej i ormiañskokatolickiej).
Wspólne zamieszkiwanie Polaków i Ukraiñców by³o powodem licznych konfliktów. Po 1867 stanowiska w administracji by³y stopniowo przejmowane przez Polaków, co nie podoba³o siê Ukraiñcom. W 1890 stronnictwa polskie i ukraiñskie zawar³y w sejmie krajowym tzw. pierwszy kompromis, przewiduj±cy miêdzy innymi rozszerzenie szkolnictwa podstawowego i ¶redniego w jêzyku ukraiñskim. Wspó³praca za³ama³a siê jednak po kilku latach, kiedy to Polacy doprowadzili m. in. do zupe³nej polonizacji Uniwersytetu Lwowskiego. W pocz±tkach XX wieku Galicja by³a aren± zabójstw politycznych, m.in. namiestnika Galicji hr. Andrzeja Potockiego i ukraiñskiego studenta Adama Kocki. Do kolejnej próby porozumienia dosz³o dopiero w przededniu I wojny ¶wiatowej. Tzw. drugi kompromis przewidywa³ zmianê ordynacji wyborczej do sejmu krajowego na korzy¶æ Ukraiñców (byli oni niedoreprezentowani z powodu struktury spo³ecznej, od której zale¿a³a waga g³osów wyborców) oraz utworzenie pañstwowego uniwersytetu ukraiñskiego we Lwowie. Postanowienia te nie mog³y ju¿ jednak zostaæ zrealizowane. Koniec wojny stworzy³ dogodn± sytuacjê dla obu narodów, czego skutkiem by³ wybuch walk o Galicjê Wschodni± w latach 1918–1919, kiedy to Ukraiñcy proklamowali Zachodnioukraiñsk± Republikê Ludow±. Napiêcia narodowo¶ciowe nie znik³y w okresie II Rzeczypospolitej, z czym wi±za³a siê dzia³alno¶æ OUN i UPA w okresie miêdzywojennym i w czasie II wojny ¶wiatowej.
Odmienne losy Galicji Wschodniej i reszty ziem ukraiñskich by³y równie¿ ¼ród³em napiêæ wewn±trzukraiñskich na gruncie politycznym, kulturowym, jêzykowym i religijnym. Ich przezwyciê¿enie uwa¿ano za jeden z g³ównych problemów na drodze do niezale¿no¶ci narodowej Ukraiñców.
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Kargul
|
|
« Odpowiedz #6 : Stycze 12, 2008, 14:44:12 » |
|
Galicja w sk³adzie II Rzeczypospolitej ------------------------------------------- Po I wojnie ¶wiatowej ca³a Galicja znalaz³a siê na terenie odrodzonego pañstwa polskiego. Podzielono j± na cztery województwa: krakowskie, lwowskie, stanis³awowskie i tarnopolskie. By³a regionem s³abo rozwiniêtym, z przeludnion± wsi±, co próbowano zmieniæ, umiejscawiaj±c tam w latach trzydziestych Centralny Okrêg Przemys³owy (COP). Nazwê Galicja próbowano zast±piæ w terminologii oficjalnej nazw± "Ma³opolska" (województwa: lwowskie, tarnopolskie, stanis³awowskie okre¶lano mianem "Ma³opolski Wschodniej"). Dystrykt Galicja ------------------ W 1939 r. wskutek paktu niemiecko-sowieckiego (Ribbentrop-Mo³otow) i agresji sowieckiej 17 wrze¶nia 1939 Galicjê podzielono na czê¶æ niemieck± i sowieck±. Ten podzia³ utrzyma³ siê przez niemal dwa lata. W latach 1941-1944 ca³± Galicjê okupowali Niemcy i wesz³a ona w sk³ad Generalnego Gubernatorstwa. Galicja w Polsce powojennej --------------------------------- W Ja³cie dokonano kolejnego podzia³u Galicji - w Polsce znalaz³a siê ca³a Galicja Zachodnia i zachodni skrawek Galicji Wschodniej z Przemy¶lem. Na skutek masowych przesiedleñ ludno¶ci obie czê¶ci sta³y siê praktycznie jednolite pod wzglêdem narodowo¶ciowym. Galicja wschodnia w sk³adzie Ukrainy ---------------------------------------- Od 1991 roku dawna czê¶æ radziecka nale¿y do Ukrainy, gdzie w przybli¿eniu sk³adaj± siê nañ obwody: lwowski, iwano-frankowski i tarnopolski (przedwojenne województwa stanis³awowskie, tarnopolskie i wschodni fragment lwowskiego). W Polsce na dawn± Galicjê sk³ada siê wiêksza czê¶æ województw ma³opolskiego i podkarpackiego (przedwojenne województwo krakowskie i wiêksza czê¶æ lwowskiego). Obecnie, mimo rozpadu monarchii habsburskiej i de facto rozpadu samego organizmu Galicji, której ziemie podzielone s± miêdzy Polskê i Ukrainê, nazwa Galicja wci±¿ utrzymuje siê w u¿yciu w obu pañstwach. W Polsce jest niejednokrotnie b³êdnie uto¿samiana z nazw± Ma³opolska. Bibliografia ---------------- Zbigniew Fras, Galicja, seria A to Polska w³a¶nie, Wydawnictwo Dolno¶l±skie, Wroc³aw 2003, ISBN 83-7384-059-1 Jan Lam, Kroniki lwowskie (od 1868 r.) Jan Lam, Koroniarz w Galicji, czyli powagi powiatowe. Szkice wspó³czesne przez N. M. (1869) Jan Lam, Pan komisarz wojenny. Szkic wspó³czesny z w³asnych i cudzych spostrze¿eñ http://pl.wikipedia.org/wiki/Galicja |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
potomek
U¿ytkownik
Wiadomoci: 65
|
|
« Odpowiedz #7 : Maj 28, 2008, 08:07:14 » |
|
Podhorce -Pa³ac ,który w filmie "Potop" udawa³ Kiejdany
Piêkne pa³ace, zamki- tylko niechby "Kto¶" zacz±³ o nie dbaæ.
halina fedorczak (wiatr) wczoraj 18:40
--------------------------------------------------------------------------------
Pere³ka architektury,a¿ oczy cieszy.
Kresy wschodnie Polska-Ukraina 30.04.2008 19:31
--------------------------------------------------------------------------------
Dziêki za informacjê.To prawda zdjêcie jest z 2007r.Mi³o ,¿e w tak krótkim czasie tyle zmieni³o siê w dobrym kierunku.
Irena Steciak 30.04.2008 10:16
--------------------------------------------------------------------------------
Zdjêcie zlekka nie aktalne. Dwa tygodnie temu odwiedzilam Podhorce i teraz ju¿ jest odnowiony ca³y dach i zaczynaj± siê braæ za mury i prace wewn±trz budynku id± peln± par±. A zajmuje siê tym UKR-restawracja i ten sam Pan który przyczyni³ siê do odnowy zamku w Z³oczowie
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
potomek
U¿ytkownik
Wiadomoci: 65
|
|
« Odpowiedz #8 : Maj 28, 2008, 08:09:09 » |
|
Kamieniec Podolski -Twierdza Kto wie, mo¿e kiedy¶ znów proporzec Królestwa Polskiego dumnie ozdobi mury naszego starego zamku  Pozdrawiam serdecznie wszystkich rojalistów! Monika Zaj±c wczoraj 23:27 -------------------------------------------------------------------------------- ¶licznie tam jest, piekne wspomnienia halina fedorczak (wiatr) wczoraj 18:38 -------------------------------------------------------------------------------- Wspania³e mury obronne.Tylko Historia wie ile odpar³y ataków. Kresy wschodnie Polska-Ukraina 09.05.2008 20:08 -------------------------------------------------------------------------------- £adnie napisane!!! Halina Juzyszyn-Krzysztofik 08.05.2008 18:30 -------------------------------------------------------------------------------- Tam kamienie nadal mówi± po polsku... Danuta Biegun (Kozyra) 28.04.2008 07:18 -------------------------------------------------------------------------------- Robi wra¿enie. |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
Sokal
U¿ytkownik
Wiadomoci: 73
|
|
« Odpowiedz #9 : Sierpie 05, 2008, 14:32:37 » |
|
Pozdrawiam Wszystkich,którym na sercu le¿y przypominanie Sobie i innym o w³asnej historii " Ziemia Be³ska "jest dobrym przyk³adem , jak to mo¿na w prosty sposób, ¶wietnie robic .
Gratuluje pomys³u
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
potomek
U¿ytkownik
Wiadomoci: 65
|
|
« Odpowiedz #10 : Stycze 23, 2010, 07:44:08 » |
|
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
galicja
U¿ytkownik
Wiadomoci: 86
|
|
« Odpowiedz #11 : Lipiec 23, 2010, 14:23:26 » |
|
[size=24] Film DVD dla Ciebie[/size] [size=18]Na filmie dvd (28 minut w formacie ekranowym 16:9)
niesamowita historia ludzi i cudownego obrazu
Matki Boskiej £askawej z Tartakowa k/Sokala w woj. Lwowskim
kilka fotek z tego filmu na stronie:
www.rodowy.pl/lukawiec[/size][size=18]Zamówienia proszê sk³adaæ pod adresem:
sokal2@wp.pl
lub telefonicznie:
94-340-60-06 [/size] |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
diler
U¿ytkownik
Wiadomoci: 51
|
|
« Odpowiedz #12 : Marzec 08, 2013, 08:40:06 » |
|
Albumy fotograficzne i filmykresowe Wilno. Ostra Brama http://www.rodowody.pun.pl/viewtopic.php?id=57@@ Sokal W Woj.lwowskim. Cerkiew Na Zabu¿u. Autor: W³adys³aw Pitak Zabu¿e, niegdy¶ dzielnica Sokala, dzisiaj odrêbna wie¶ z w³asn± administracj±. W tej wsi Niemcy pozwolili w 1939 r. zmieniæ gimnazjum na cerkiew, aby miejscowi Ukraiñcy mogli uczestniczyæ w nabo¿eñstwach grecko-katolickich. Opowiada o tym rodowity mieszkaniec tej miejscowo¶ci. Autor filmu: W³adys³aw Pitak kontakt z autorem: sokal2@wp.plhttp://www.mmusicz.com/search/video/1/na+sokal.html |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
diler
U¿ytkownik
Wiadomoci: 51
|
|
« Odpowiedz #13 : Marzec 08, 2013, 08:43:09 » |
|
Piêkny film z polskiego Lwowa, z ostatnich lat przed wojn±. Lwów - co tu du¿o mówiæ. Jedno z kilku miast odznaczonych Virtuti Militari. Do 1939 by³a to stolica województwa lwowskiego. Tradycyjnie by³ to g³ówny o¶rodek kulturalny i naukowy Polski oraz w trakcie rozbiorów wschodniej czê¶ci Galicji. Polacy stanowili wiêkszo¶æ, ponad 50% mieszkañców. ok. 30% stanowili Zydzi, reszta to Ukraiñcy oraz ma³y odsetek Niemców. Muzyka, jak zawsze stanowi mój autorski i w pe³ni zamierzony uk³ad, z przekazem  https://www.youtube.com/watch?v=thRsxHFdNPQ&feature=relatedPrzes³ane przez Pathe1939 dnia 5 maj 2011 Standardowa licencja YouTube: @ Spacer po przedwojennym Lwowie Cz. 2 Druga czê¶æ audycji Alfred Shutza. Tym razem spacerujemy z autorem po najmodniejszych kawiarniach miêdzywojennego Lwowa. https://www.youtube.com/watch?v=F8Lll4dT67Y&feature=relatedPS. Czê¶æ 3 w przygotowaniu... @ Piosenki Lwowskiej Ulicy cz3. https://www.youtube.com/watch?v=_sQxy9P0vXQ&feature=related@ Lwów na zawsze Polski! Krótki filmik z pokazem zdjêæ przedwojennego, Polskiego Lwowa. Zapraszam do ogl±dania, oceniania i komentowania. Chwa³a Wielkiej Polsce! https://www.youtube.com/watch?v=V3iHjvg2QQ4&feature=related @ Moje serce zosta³o we Lwowie ... Scenariusz i realizacja: Alina Czerniakowska Lektorzy: Tadeusz Borowski, Krzysztof Goszty³a Zdjêcia: Wies³aw Dobrowolski, Hubert Waliszewski Monta¿: Hanna K³oskowska Opis Film przypominaj±cy wspó³czesnemu widzowi przedwojenny Lwów i jego zwi±zki z Polsk±. https://www.youtube.com/watch?v=3jNscdKjutI&feature=related@@@2 W³óczêgi 1939 - Film Fabularny ze Szczepciem i Toñciem https://www.youtube.com/watch?v=AOEM8QRugXU&feature=related@ A LWOW TO DLA MNIE ZAGRANICA Lwów i Wroc³aw - miasta magiczne. Dla Adama.Pie¶ñ Romana Ko³akowskiego. https://www.youtube.com/watch?v=lhHCvlrEi8Y&feature=related@ BEDZI LEPIJ 1936 - Film ze Szczepciem i Toñciem https://www.youtube.com/watch?v=JP7RxTVvKcA&feature=relatedPrzes³ane przez Klaudiusz Weso³ek dnia 9 maj 2011 TVG-9 Niezale¿na Telewizja Internetowa http://www.tvg9.cba.pl@ Bêdzie lepiej (1936) 1/9 https://www.youtube.com/watch?v=o3VmEAPFJMg&feature=relatedBêdzie lepiej (1936) 1/9 re¿yseria Micha³ Waszyñski obsada Loda Niemirzanka Kazimierz Wajda Henryk Vogelfanger Aleksander ¯abczyñski Antoni Fertner |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
krystyna55
U¿ytkownik
Wiadomoci: 67
|
|
« Odpowiedz #14 : Grudzie 03, 2013, 10:58:18 » |
|
Sokalszczyzna - gdzie to jest?Sokal - miasto rejonowe w lwowskim województwie le¿±ce na prawym brzegu Zachodniego Bugu, 83 km na p³n od Lwowa. Zabytki: zespó³ klasztoru Bernardynów z ko¶cio³em (XVI w.)- aktualnie jedno z najciê¿szych wiêzieñ na Ukrainie, klasztor Brygidek (XVII w.), cerkwie: Niko³ajewska (XVI w.), Michaj³owska (1778-1835) i PietroPaw³owska Zapraszam do odwiedzenia stron www: http://sokal.republika.pl http://sokal.fora.pl Autorzy: Tatiana i W³adys³aw Pitakowie Fotografie mo¿na publikowaæ przy zachowaniu przepisów prawa autorskiego i prasowego Kontakt z autorami: sokal2@wp.pl@@@@ Klasztor oo.Bernardynów na Zabu¿u (na lewym brzegu Bugu)Autorzy: Tatiana i W³adys³aw Pitakowie Fotografie mo¿na publikowaæ przy zachowaniu przepisów prawa autorskiego i prasowego Spacerkiem od dworca kolejowego SOKAL w ¯wirce w kierunku Zabu¿a. Uwaga:Na dworcu jest kilka pokoi noclegowych dwu-osobowych (20 hrywien od osoby) , w tym jeden apartament. (50 hrywien za apartament) Widok na klasztor od strony mostu na Bugu, a nastêpnie z wa³u przeciwpowodziowego na lewym brzegu rzeki   Informacja dla zainteresowanych turystyk± w rejonie sokalskim.
Jest do nabycia aktualny film na dvd ,zawieraj±cy komentarze turystyczne i opisy, m.in. zabytków Sokala i Tartakowa .Kontakt z autorami: sokal2@wp.pl |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
