Na WoÂłyniu bandy OUN - UPA w krĂłtkim okresie zamordowaÂły ...
... wiĂŞcej PolakĂłw niÂż bolszewia w ciÂągu caÂłej wojny.

70. rocznica niemieckiej zbrodni na polskich profesorach
2 lip, 17:36 RZ / PAP

4 lipca 1941 r. Niemcy rozstrzelali na WzgĂłrzach Wuleckich we Lwowie 22 profesorĂłw lwowskich uczelni, czÂłonkĂłw ich rodzin oraz osoby, ktĂłre przebywaÂły z nimi w chwili aresztowania. WÂśrĂłd 40 ofiar nazistowskiej zbrodni byÂł m.in. Tadeusz Boy-ÂŻeleĂąski.

Po zbrojnej napaÂści Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 r. na terenach MaÂłopolski Wschodniej rozpoczĂŞÂły dziaÂłalnoœÌ specjalne grupy operacyjne niemieckiej Policji BezpieczeĂąstwa i SÂłuÂżby BezpieczeĂąstwa. OperowaÂły one na zapleczu regularnych oddzia³ów Wehrmachtu i odpowiadaÂły za eliminacjĂŞ osĂłb, ktĂłre – w ujĂŞciu nazistĂłw – uchodziÂły za niebezpieczne, m.in. przedstawicieli polskich elit.

Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Lwowa 30 czerwca 1941 r., Niemcy przystÂąpili natychmiast do systematycznej eliminacji polskiego „elementu przywĂłdczego”, do ktĂłrego zaliczano m.in. intelektualistĂłw.

PóŸnym wieczorem 3 lipca 1941 r. SS, Gestapo i ¯andarmeria Polowa wtargnê³y do domów polskich profesorów we Lwowie. Sporna pozostaje kwestia, czy w aresztowaniach brali udzia³ Ukraiùcy z batalionu "Nachtigall", oddzia³u realizuj¹cego zadania rozpoznawcze oraz dywersyjne u boku Wehrmachtu.

Niemcy posiadali listy proskrypcyjne stworzone przez by³ych studentów zwi¹zanych z Organizacj¹ Ukraiùskich Nacjonalistów. Wykazy nazwisk by³y jednak zdezaktualizowane, co sprawi³o, ¿e w rêce oprawców trafia³y osoby, które nie figurowa³y na liœcie. Ponadto czêœÌ uczonych, których naziœci planowali schwytaÌ, w chwili aresztowaù ju¿ nie ¿y³a. Podczas akcji wy³apywania przedstawicieli polskiej nauki posuwano siê do aktów grabie¿y i wandalizmu.

Aresztowani naukowcy byli pracownikami trzech lwowskich uczelni: Uniwersytetu Jana Kazimierza, Politechniki Lwowskiej oraz Akademii Medycyny Weterynaryjnej.

W nocy zostali oni przewiezieni do Bursy Abrahamowicza, gdzie mieÂściÂła siĂŞ tymczasowa siedziba Gestapo.

RelacjĂŞ z tamtych wydarzeĂą pozostawiÂł prof. Franciszek GroĂŤr, jedna z nielicznych osĂłb, ktĂłre zostaÂły uwolnione przez NiemcĂłw: "GÂłowy kazali nam opuÂściĂŚ w dó³. JeÂżeli ktoÂś siĂŞ poruszyÂł, uderzali go kolbÂą albo piĂŞÂściÂą w gÂłowĂŞ […] Mniej wiĂŞcej co 10 minut z piwnicy budynku dobiegaÂł krzyk i odgÂłosy wystrza³ów, a jeden z pilnujÂących nas NiemcĂłw wypowiadaÂł po kaÂżdym wystrzale: »Einer weniger« (»jednego mniej«), co raczej uwaÂżaÂłem za prĂłbĂŞ zastraszenia nas". ("KaŸù profesorĂłw lwowskich – lipiec 1941", WrocÂław 1988).

Po przesÂłuchaniu zatrzymanych 4 lipca 1941 r. we wczesnych godzinach rannych przetransportowano ich na miejsce kaÂźni, ktĂłrym okazaÂły siĂŞ WzgĂłrza Wuleckie.

Polaków rozstrzeliwa³ specjalny oddzia³ Einsatzkommando. Egzekucjê nadzorowa³ SS-Brigadefuehrer, Eberhard Schoengarth. Wziêli w niej udzia³ jego bliscy wspó³pracownicy: Heinz Heim, Hans Krueger, Walter Kutschmann, Kurt Stawizki, Felix Landau oraz wspó³pracuj¹cy z nazistami Holender, Pieter Nikolaas Menten.

Od kul karabinĂłw zginĂŞÂło wĂłwczas 40 osĂłb, wÂśrĂłd nich m.in. profesorowie: Antoni CieszyĂąski, WÂładysÂław Dobrzaniecki, Jan Grek, Jerzy GrzĂŞdzielski, Edward Hamerski, Henryk Hilarowicz, WÂłodzimierz Krukowski, Roman Longchamps de Berier, Antoni ÂŁomnicki, Witold Nowicki, Tadeusz Ostrowski, StanisÂław PiÂłat, StanisÂław Progulski, Roman Rencki, WÂłodzimierz Sieradzki, Adam SoÂłowij, WÂłodzimierz StoÂżek, Kazimierz Vetulani, Kasper Weigel, Roman Witkiewicz oraz Tadeusz Boy-ÂŻeleĂąski.

ÂŚwiadek egzekucji inÂż. Karol Cieszkowski wspominaÂł: "Mniej wiĂŞcej w poÂłowie zbocza zobaczyÂłem nad wykopanÂą jamÂą cztery cywilne osoby zwrĂłcone twarzÂą do zbocza, a plecami do mnie. Za plecami tych osĂłb stali czterej niemieccy ÂżoÂłnierze z karabinkami w rĂŞku, a obok nich oficer. Zapewne na sÂłownÂą komendĂŞ tego oficera ÂżoÂłnierze rĂłwnoczeÂśnie strzelili i wszystkie cztery osoby wpadÂły do jamy. WĂłwczas sprowadzono z gĂłry ÂścieÂżkÂą nowe cztery osoby i caÂła scena dokÂładnie siĂŞ powtĂłrzyÂła. TrwaÂło tak do koĂąca, aÂż wszystkie osoby cywilne zostaÂły sprowadzone nad jamĂŞ i zastrzelone" ("KaŸù profesorĂłw lwowskich – lipiec 1941", WrocÂław 1988).

Niemcy nie poprzestali na zbrodni dokonanej 4 lipca 1941 r. Prawdopodobnie nastĂŞpnego dnia zamordowali doc. StanisÂława MÂączewskiego. Z kolei 11 lipca ujĂŞli pracownikĂłw naukowych Akademii Handlu Zagranicznego, Henryka Korowicza i StanisÂława Ruziewicza. Obaj profesorowie stracili Âżycie nastĂŞpnego dnia.

KolejnÂą ofiarÂą nazistĂłw byÂł byÂły premier II Rzeczypospolitej, prof. Kazimierz Bartel z Politechniki Lwowskiej, ktĂłrego rozstrzelano 26 lipca 1941 r.

Zamordowani Polacy nie doczekali siĂŞ godnego pochĂłwku. W paÂździerniku 1943 r. ich zwÂłoki zostaÂły odkopane, a nastĂŞpnie spalone w pobliskim Lesie Krzywczyckim, przez co Âślady zbrodni ulegÂły zatarciu.

SprawcĂłw zbrodni dokonanej przez NiemcĂłw w lipcu 1941 r. na przedstawicielach polskiej elity intelektualnej we Lwowie nie udaÂło siĂŞ osÂądziĂŚ, choĂŚ kwestia wspomnianego mordu byÂła m.in. przedmiotem obrad MiĂŞdzynarodowego TrybunaÂłu Wojskowego w 1946 r. w Norymberdze.

Œledztwo w sprawie zbrodni prowadzono póŸniej zarówno w RFN jak i w Polsce.

W 1959 r. w Ludwigsburgu ruszy³o dochodzenie prowadzone przez Centralê Krajowych Zarz¹dów Wymiaru Sprawiedliwoœci do Wyjaœnienia Zbrodni Narodowosocjalistycznych. W 1983 r. zosta³o ono jednak umorzone. Powodem by³a niemo¿noœÌ przes³uchania jednego z g³ównych sprawców zbrodni, Waltera Kutschmanna, który ukrywa³ siê w Argentynie.

W 2003 r. za sprawÂą OddziaÂłowej Komisji IPN w Rzeszowie ponownie zaczĂŞto szukaĂŚ winnych egzekucji PolakĂłw. PojawiÂły siĂŞ nowe dowody - dokumentacja przekazana w 2001 r. do Archiwum Akt Nowych przez WÂładysÂława ÂŻeleĂąskiego, bratanka Tadeusza Boya-ÂŻeleĂąskiego. Pomimo tego, w 2007 r. Âśledztwo po raz kolejny umorzono.

Jasna GĂłra. 17. ÂŚwiatowy Zjazd i Pielgrzymka Kresowian
PAP
2011-07-03, ostatnia aktualizacja 2011-07-03 11:15

Dawni mieszkaĂący KresĂłw Wschodnich II RP i ich rodziny przybyli w niedzielĂŞ z 17. pielgrzymkÂą tego Âśrodowiska na JasnÂą GĂłrĂŞ. Zaapelowali o "prawdĂŞ i pamiĂŞĂŚ narodowÂą" dotyczÂącÂą losĂłw Kresowian oraz popeÂłnionych na tych ziemiach zbrodni na Polakach.
Mszê dla uczestników pielgrzymki odprawi³ ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski - duszpasterz Ormian, historyk, autor ksi¹¿ki "Przemilczane ludobójstwo na Kresach".

W homilii nawiÂązaÂł do zwiÂązanych z Kresami rocznic: radosnych, jak 350-lecie Uniwersytetu Lwowskiego czy 100-lecie harcerstwa polskiego, oraz bolesnych, jak 70. rocznica wymordowania profesorĂłw lwowskich w 1941 r. czy 68. rocznica mordu, dokonanego na Polakach na WoÂłyniu przez nacjonalistĂłw ukraiĂąskich. WspominaÂł teÂż zamordowanie polskich nauczycieli w StanisÂławowie oraz inne miejsca na Kresach, gdzie ginĂŞli Polacy.

"Te tragiczne wydarzenia sÂą przez nas przypominane nie dlatego, Âżeby rozdzieraĂŚ stare rany, ale po to, aby wyraÂźnie powiedzieĂŚ, Âże ofiarami ludobĂłjstwa w czasie II wojny Âświatowej byli Polacy tylko dlatego, Âże byli Polakami; Âże naleÂżeli do warstw inteligenckich, Âże byli patriotami, Âże naleÂżeli do organizacji spoÂłecznych czy patriotycznych" - wyliczaÂł ks. Isakowicz-Zaleski.

WspominaÂł mordy na Polakach, do ktĂłrych doszÂło po agresji Niemiec na ZwiÂązek Radziecki latem 1941 r. WyliczaÂł zamordowanie polskich jeĂącĂłw w radzieckich obozach i miejscach zagÂłady (w ÂŁucku, Drohobyczu, Czortkowie, Samborze, Lwowie) oraz mordy dokonywane przez NiemcĂłw, przede wszystkim zamordowanie profesorĂłw lwowskich w nocy z 3 na 4 lipca 1941 r.

Ks. Isakowicz-Zaleski wspomina³ tak¿e niedzielê 11 lipca 1943. r., kiedy dosz³o do ludobójstwa na Wo³yniu. Jak mówi³, w 170 miejscowoœciach Ukraiùscy nacjonaliœci wymordowali wówczas Polaków id¹cych do koœcio³ów i uczestnicz¹cych w mszach. Napadano i podpalano drewniane koœcio³y, ludzi - tak¿e ksiê¿y - mordowano siekierami. Ksi¹dz wskaza³, ¿e ci kap³ani, którzy nie maj¹ nawet swoich grobów, to autentyczni mêczennicy, zas³uguj¹cy na beatyfikacjê.

W ocenie ks. Isakowicza-Zaleskiego, ukraiĂąscy nacjonaliÂści zamordowali na dawnych polskich Kresach prawie 200 tys. PolakĂłw; jak mĂłwiÂł, to "ogromne ludobĂłjstwo" jest w Europie zapomniane. PrzestrzegaÂł, by nie uogĂłlniaĂŚ, Âże to narĂłd ukraiĂąski wymordowaÂł narĂłd polski.

"To wrzĂłd, ktĂłry powstaÂł na naszym bratnim, sÂłowiaĂąskim narodzie, w postaci UPA i Stepana Bandery - to oni mordowali, ale nie tylko PolakĂłw, rĂłwnieÂż ÂŻydĂłw, Ormian, CzechĂłw, a takÂże tych UkraiĂącĂłw, ktĂłrzy ratowali PolakĂłw" - wskazaÂł ksiÂądz, dziĂŞkujÂąc UkraiĂącom, ktĂłrzy pomagali przeÂśladowanym Polakom.

Ks. Isakowicz-Zaleski oceniÂł, Âże to, co dziÂś dzieje siĂŞ na Kresach Wschodnich napawa smutkiem. "Znowu Polacy sÂą przeÂśladowani tylko dlatego, Âże sÂą Polakami" - powiedziaÂł. Jako przykÂład podaÂł sytuacjĂŞ PolakĂłw i polskiego szkolnictwa na Litwie. WezwaÂł politykĂłw, by bronili praw PolakĂłw na tym terenie.

"JednoczeÂśnie widzimy, Âże wÂładze paĂąstwowe nie chcÂą upamiĂŞtniĂŚ wielu wydarzeĂą, o ktĂłrych mĂłwiÂłem. ÂŻe ciÂągle jest lĂŞk przed tym, Âżeby powiedzieĂŚ prawdĂŞ w szkoÂłach, takÂże z trybuny sejmowej" - oceniÂł ksiÂądz. Jak mĂłwiÂł, pokolenia ludzi urodzonych na Kresach juÂż odchodzÂą; przychodzÂą jednak nastĂŞpne, ktĂłre powinny znaĂŚ prawdĂŞ o tym, co wydarzyÂło siĂŞ na dawnych polskich ziemiach.

Spotkanie Kresowian na Jasnej GĂłrze byÂło takÂże okazjÂą do rozmowy o problemach tej spoÂłecznoÂści. Prezes ÂŚwiatowego Kongresu Kresowian, Jan Skalski, wskazuje, Âże potrzebna jest spoÂłeczna debata na temat ciÂągle niezaÂłatwionych spraw dotyczÂących tak byÂłych mieszkaĂącĂłw KresĂłw, jak i tych PolakĂłw, ktĂłrzy tam pozostali.

Kresowianie postulujÂą bardziej intensywne dziaÂłania wÂładz na rzecz kultywowania pamiĂŞci o Kresach. Temu ma sÂłuÂżyĂŚ m.in. porozumienie organizacji kresowych z harcerzami. ChcÂą teÂż walczyĂŚ z postĂŞpujÂącym - ich zdaniem - zakÂłamywaniem historii KresĂłw. DopominajÂą siĂŞ o upamiĂŞtnienie miejsc kaÂźni PolakĂłw na Kresach i informacji o losach Kresowian w szkolnych podrĂŞcznikach. PostulujÂą powoÂłanie Muzeum KresĂłw. OczekujÂą teÂż pomocy dla PolakĂłw, m.in. na WileĂąszczyÂźnie.

Podczas zjazdu Kresowian na Jasnej GĂłrze honorowe czÂłonkostwo ÂŚwiatowego Kongresu Kresowian otrzymali: pochodzÂący ze Lwowa kompozytor Wojciech Kilar, ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski oraz komandor Rajdu KatyĂąskiego Wiktor WĂŞgrzyn.(PAP)

ÂŹrĂłdÂło: PAP

WiĂŞcej... http://wyborcza.pl/1,91446,9883883,Jasna_Gora__17__Swiatowy_Zjazd_i_Pielgrzymka_Kresowian.html#ixzz1RORRKrEB

Pomó¿my Polakom we Lwowie
01.07.2011 | Archiwum WiadomoÂści Daniel NiedziaÂłek

Bractwo KsiĂŞdza StanisÂława ZieliĂąskiego organizuje zbiĂłrkĂŞ trwaÂłej ÂżywnoÂści dla ubogich polskich rodzin we Lwowie. ZachĂŞcamy mieszkaĂącĂłw KraÂśnika do wsparcia akcji.

ZbiĂłrka prowadzona bĂŞdzie przez wolontariuszy w punktach handlowych i marketach na terenie miasta przez caÂły lipiec. Bractwo otrzymaÂło logistyczne wsparcie prowadzonej akcji ze strony firmy Rudnik Tumay Andrzeja Marca i Zbigniewa StĂłja.

DN

MszÂą ÂświĂŞtÂą w koÂściele p.w. Marii Magdaleny we Lwowie rozpoczĂŞÂły siĂŞ w niedzielĂŞ uroczystoÂści zwiÂązane z odsÂłoniĂŞciem pomnika profesorĂłw lwowskich, zamordowanych przez NiemcĂłw w 1941 roku.
 

"Odwo³ujemy siê dziœ do S¹du Bo¿ego, jedynego sprawiedliwego s¹du, prosz¹c pana Boga, aby da³ wieczny odpoczynek tym, którzy zostali wyrwani z tego œwiata przez nienawiœÌ i pogardê" - mówi³ podczas nabo¿eùstwa Mieczys³aw Mokrzycki, arcybiskup lwowski obrz¹dku ³aciùskiego.


Pomnik powsta³ z inicjatywy w³adz Wroc³awia i Lwowa, a jego ods³oniêcie przypada w 70. rocznicê tragicznych wydarzeù. Monument przedstawia bramê zbudowan¹ z granitowych bloków z wyrytym na ka¿dym z nich numerem przykazania. Liniê u³o¿enia bloków zak³óca granit z pi¹tym przykazaniem - Nie zabijaj - który zosta³ wysuniêty z szeregu pozosta³ych kamieni.

 

Na pocz¹tku lipca 1941 roku na Wzgórzach Wuleckich we Lwowie hitlerowcy rozstrzelali 25 profesorów lwowskich uczelni, a tak¿e cz³onków ich rodzin oraz osoby, które przebywa³y z nimi w chwili aresztowania. Wœród 40 ofiar nazistowskiej zbrodni by³ m.in. Tadeusz Boy-¯eleùski. Kilka tygodni póŸniej zamordowano by³ego premiera, matematyka prof. Kazimierza Bartla.

 

W niedzielnych uroczystoÂściach uczestniczÂą przedstawiciele wÂładz Lwowa i WrocÂławia, rektorzy uczelni wrocÂławskich i lwowskich, polscy senatorowie oraz akredytowani na Ukrainie polscy dyplomaci.

W relacjach prasowych niedzielne odsÂłoniĂŞcie pomnika profesorĂłw polskich we Lwowie przedstawiane byÂło jako sukces miast partnerskich WrocÂławia i Lwowa. MĂłgÂłby to byĂŚ sukces, gdyby nie parĂŞ bulwersujÂących faktĂłw.

Podobno pierwotny program uroczystoÂści przewidywaÂł jedynie wystÂąpienia mera Lwowa - Andrija Sadowego oraz prezydenta miasta WrocÂławia - RafaÂła Dutkiewicza. Dopiero w ostatniej chwili zdecydowano siĂŞ poszerzyĂŚ listĂŞ przemawiajÂących i "do sÂłowa" zaproszono m.in. nie majÂącego nic wspĂłlnego z tÂą inicjatywÂą przewodniczÂącego Lwowskiej Rady Obwodowej - Oleha Pankiewicza. Ten skrajny nacjonalista z partii "Swoboda", znany byÂł wczeÂśniej z wrogich wobec Polski publicznych wypowiedzi a takÂże z akcji pikietowania, polskich rocznicowych obchodĂłw przy pomniku w Hucie Pieniackiej.

Tym razem Oleh Pankiewicz, zwracajÂąc siĂŞ do przedstawicieli polskiej i ukraiĂąskiej elity, powiedziaÂł: - Mam nadziejĂŞ, Âże bĂŞdzie u nas wspĂłlne zrozumienie koniecznoÂści demontaÂżu pomnika ofiar UPA, ktĂłry znajduje siĂŞ we WrocÂławiu. Bo w Âżadnym wielkim ukraiĂąskim mieÂście nie ma pomnika ofiar Armii Krajowej. Mam rĂłwnieÂż nadziejĂŞ, Âże Sejm polskiego paĂąstwa nie bĂŞdzie przyjmowaÂł uchwaÂł uznajÂących UkraiĂąskÂą PowstaĂączÂą ArmiĂŞ za organizacjĂŞ zbrodniczÂą.

Bodaj wszyscy Polacy odebrali przemĂłwienie za nie majÂące Âżadnego zwiÂązku z zamordowanymi profesorami ani z poÂświĂŞconym im pomnikiem. NiektĂłrzy byli oburzeni, Âże nie pozwolono przemĂłwiĂŚ nikomu w imieniu rodzin ofiar tej zbrodni.

Zbigniew Kostecki, syn Eugeniusza Kosteckiego, rozstrzelanego na WzgĂłrzach Wuleckich, poczuÂł siĂŞ caÂłkowicie zignorowany i niepotrzebny na tej uroczystoÂści.

- Mam ¿al do prezydenta Wroc³awia, Rafa³a Dutkiewicza, który nie znalaz³ nawet dwóch minut, ¿eby mog³y siê wypowiedzieÌ rodziny pomordowanych. Nie dopuszczono do g³osu tak¿e niemieckiego historyka, który napisa³ ksi¹¿kê o tej niemieckiej zbrodni. Dieter Schenk, syn gestapowca, przyjecha³, chc¹c uklêkn¹Ì przed pomnikiem i publicznie wyznaÌ, ¿e - jak napisa³ w tekœcie przygotowanego przemówienia "Jako Niemiec wstydzê siê nie tylko za zabijanie niewinnych ludzi ale tak¿e i za s¹downictwo powojennych Niemiec, które uczyni³o wszystko, aby mordercy nie ponieœli kary." Niestety, nikt mu na to nie pozwoli³ - powiedzia³ nam 70-letni Zbigniew Kostecki, emerytowany chirurg, który wiele lat przepracowa³ w Niemczech, a teraz mieszka w £aùcucie.

W ¿adnej z wypowiedzi nie pad³o okreœlenie, "profesorowie polscy". Wszyscy, nawet ks. arcybiskup Mieczys³aw Mokrzycki podczas homilii w koœciele œw. Marii Magdaleny, okreœlali rozstrzelanych profesorów jako "lwowskich". Na oryginalne okreœlenie zdoby³ siê Rafa³ Dutkiewicz, który w swoim przemówieniu powiedzia³, ¿e byli to "wybitni naukowcy publikuj¹cy g³ównie w jêzyku polskim".

Z nieoficjalnych informacji wynika, ¿e obecnoœci przymiotnika "polskich" na pomnikowej tablicy za¿¹da³a Rada Ochrony Pamiêci Walk i Mêczeùstwa w Warszawie. Z niedzielnych wypowiedzi prezydenta Dutkiewicza i mera Sadowego wynika, ¿e tablica zawiœnie. Kiedy? Nie wiadomo.

Jacek BorzĂŞcki ze Lwowa

Krzesimir Dêbski napisa³: Szkoda, ¿e ojcu przysz³o pisaÌ o zmierzchu piêknego Wo³yùskiego miasteczka i œmierci otaczaj¹cych go wiosek i kolonii. Z niezwyk³¹ czu³oœci¹ i skrupulatnoœci¹ zatrzyma³ jednak tamten œwiat na kartach tej ksi¹¿ki.

Ta niezwykle cenna publikacja liczy 554 strony, a na jej okÂładce jest namalowana przez WÂłodzimierza DĂŞbskiego w 1974 r. „Panorama Kisielina” (obraz olejny).

Wszelkie prawa do tej ksi¹¿ki posiada Krzesimir DĂŞbski, ktĂłry napisaÂł takÂże muzykĂŞ poÂświeconÂą Kresom do filmu „ByÂło sobie miasteczko”, zawierajÂącÂą takÂże fragment oratorium skomponowanego dla uczczenia ofiar mordĂłw na WoÂłyniu.

    NaleÂży podkreÂśliĂŚ, Âże autor opisuje tragediĂŞ woÂłyĂąskich PolakĂłw bez nienawiÂści wobec sprawcĂłw, (…). W zasadzie nie komentuje Ăłwczesnego barbarzyĂąstwa, ale i tak „naga” rzeczywistoœÌ mĂłwi wszystko.

W³odzimierz S³awosz Dêbski urodzi³ siê 24 lipca 1922 r. we Lwowie, a m³odoœÌ spêdzi³ na Wo³yniu, najd³u¿ej mieszkaj¹c w Kisielinie. Jego rodzicami byli Polak, lekarz Leopold Dêbski i Rosjanka Anisja Czemierkin.

W dniu 11 lipca 1943 r. w koœciele kisieliùskim Polacy uczestniczyli we Mszy œw. w liczbie oko³o 180 osób. W tym czasie uzbrojeni banderowcy otoczyli koœció³ i gdy ludzie po mszy rozpoczêli z niego wychodziÌ, zaczêli do nich strzelaÌ. Zamordowano 90 osób.

CzêœÌ ludzi, a wœród nich W³odzimierz Dêbski i jego przysz³a ¿ona Aniela S³awiùska, zd¹¿yli schroniÌ siê na piêtrze plebanii, tarasuj¹c prowadz¹ce do niej drzwi. Polacy bronili siê desperacko, rzucaj¹c ceg³ami i innymi przedmiotami. Po 11 godzinach banderowcy zaprzestali ataku i wycofali siê. W³odzimierz Dêbski w wyniku odniesionych ran zosta³ ukryty w stodole u sprawiedliwych Ukraiùców i odwieziony po dwóch dniach do szpitala w £okaczach, gdzie amputowano mu nogê.

W dwa tygodnie póŸniej banderowcy porwali i zamordowali rodziców W³odzimierza Dêbskiego, którzy mylnie uwa¿ali, ¿e nie musza uciekaÌ, poniewa¿ Leopold Dêbski jako lekarz jest potrzebny miejscowemu spo³eczeùstwu i nie powinno im staÌ siê nic z³ego.

W latach 1946-1951 W³odzimierz Dêbski studiowa³ w Paùstwowej Wy¿szej Szkole Muzycznej w Poznaniu, po ukoùczeniu której pracowa³ a¿ do emerytury w szkolnictwie muzycznym. Spisywanie swojej ksi¹¿ki o historii Kisielina ukoùczy³ w 1992 r. Stanowi ona uniwersalne ostrze¿enie przed z³em, budzonym przez nacjonalistyczne ideologie, czego przejawem by³ nie tak dawno obszar Jugos³awii u schy³ku XX wieku.

OpowieœÌ wo³yùska

 

Pani Aniela DĂŞbska, majÂąca dzisiaj 85 lat mieszka w Lublinie. Jest matkÂą znanego kompozytora Krzesimira DĂŞbskiego, twĂłrcy muzyki do filmu „Ogniem i mieczem”. Niedawno otrzymaÂłem od niej niezwyk³¹ ksi¹¿kĂŞ „ByÂło sobie miasteczko. OpowieœÌ woÂłyĂąska”, wydanÂą w Lublinie w 2011 r.

Bylo_sobie_miasteczko.jpg

Jej autorem jest nieÂżyjÂący juÂż m¹¿ pani Anieli DĂŞbskiej – WÂłodzimierz SÂławosz DĂŞbski, ktĂłry zmarÂł w 1998 r. W oparciu o jego publikacjĂŞ powstaÂł film dokumentalny w 2009 r., zatytuÂłowany podobnie jak ksi¹¿ka "ByÂło sobie miasteczko" (czas 50 minut, scenariusz i reÂżyseria: Tadeusz Arciuch i Maciej Wojciechowski).

"By³o sobie miasteczko" to historia Kisielina, miasteczka na Wo³yniu, w którym mieszkali do drugiej wojny œwiatowej w zgodzie: Polacy, Ukraiùcy, ¯ydzi, Niemcy i Czesi. W dniu11 lipca 1943 r. nacjonaliœci ukraiùscy podczas mordu w koœciele zg³adzili czêœÌ polskich mieszkaùców Kisielina.

¯adne sowieckie myœlenie, pisa³em o pakcie Ribbentrop-Mo³otow i wspomnia³em, ¿e nie wymieniam wszystkiego. Rozpocz¹³em od zbrodni dokonanej na Wzgórzach Wuleckich ze wzglêdu na przypadaj¹c¹ dziœ rocznicê. Natomiast faktem jest, ¿e Polaków obj¹³ wielki terror stalinowski w latach 30. Wczeœniej robiono problemy z powrotem Polaków którzy mieli wracaÌ do Polski na mocy traktatu ryskiego.
Temat jest rozlegÂły i tak na prawdĂŞ kaÂżde z tych zagadnieĂą zasÂługujĂŞ na o wiele szerszy i osobny wpis.
NARODOWIEC1906

    * Najnowsze
    * Historia
    * Polityka
    * Kultura
    * Ró¿noÂści
    * Wspomnienia

04.07.2011 15:07 2
Polacy teÂż byli ofiarami ludobĂłjstwa.

4 lipca 1941 roku rozpocz¹³ siê dokonany przez niemieckich nazistów mord lwowskich profesorów. Niemcy zaatakowali ZSRR 22 czerwca 1941 roku wkraczaj¹c na tereny Wschodniej Polski okupowane przez ZSRR od 1939 roku na mocy paktu Ribbentrop-Mo³otow i dokonanego po kampanii wrzeœniowej IV rozbioru Polski miedzy Zwi¹zek Radziecki a III Rzeszê.

Akcja wyniszczania polskiej elity trwaÂła w zasadzie od poczÂątku okupacji. Celem zarĂłwno niemieckiego hitleryzmu jak i sowieckiego stalinizmu byÂło nie tylko wymazanie Polski z mapy ale rĂłwnieÂż wyniszczenie narodu polskiego. RozpoczĂŞto to od pozbawiania PolakĂłw elit. Akcja mordu lwowskich profesorĂłw nie byÂła pierwszym etapem tego planu.

Pierwszym krokiem by³o aresztowanie polskich profesorów w Krakowie 6 listopada 1939 roku, operacja ta przesz³a do historii jako Sonderaktion Krakau,aresztowano wówczas ponad 180 osób z których wiêkszoœÌ trafi³a do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, czêœÌ z nich zmar³a w obozie a czêœÌ w ró¿nych odstêpach czasowych po zwolnieniu jakie nast¹pi³o wobec ponad 100 uwiêzionych 8 lutego 1940 roku, zwolnienie wymusi³y naciski i apele opinii miêdzynarodowej, co ciekawe w tej sprawie u Hitlera osobiœcie interweniowa³ przywódca W³och Benito Mussolini.

Trzy dni po pierwszej akcji Niemcy aresztowali w Krakowie ok. 120 osĂłb w tym m.in. nauczycieli licealnych, prawnikĂłw, duchownych. Trafiali oni do wiĂŞzienia w Nowym WiÂśniczu i do Auschwitz. W listopadzie i grudniu w Lublinie hitlerowcy przeprowadzili akcjĂŞ w wyniku ktĂłrej ÂśmierĂŚ poniosÂło ok. 2000 osĂłb w tym profesorowie KUL, nauczyciele, sĂŞdziowie i duchowni.

Niemieckie plany od poczÂątku zakÂładaÂły zdobywanie przez NiemcĂłw tzw. przestrzeni Âżyciowej na wschodzie, w nazistowskich zbrodniach ginĂŞÂły w czasie wojny tysiÂące PolakĂłw, symbolem cierpienia PolakĂłw sÂą niemieckie fabryki Âśmierci jak powstaÂły w 1940 roku obĂłz Auschwitz, miejscem kaÂźni dla wybitnych PolakĂłw staÂły siĂŞ teÂż Palmiry. Podobnie jak mord profesorĂłw lwowskich i inne zbrodnie na terenie okupowanej Polski Palmiry byÂły czĂŞÂściÂą niemieckiej akcji AB.

Wyniszczaniem narodu polskiego zajĂŞli siĂŞ teÂż radzieccy komuniÂści. NajgÂłoÂśniejszÂą zbrodniÂą z ich strony staÂła siĂŞ masakra katyĂąska w wyniku ktĂłrej ÂśmierĂŚ poniosÂło ok. 22 tysiĂŞcy polskich oficerĂłw. PolakĂłw na wschodzie objĂŞÂły teÂż wywĂłzki na Sybir i masowe umieranie w sowieckich Âłagrach. Po ataku Niemiec na ZSRR sowiecki rozpoczĂŞli rĂłwnieÂż masakry wiĂŞzienne w ktĂłrych masowo mordowani byli przez NKWD wiĂŞÂźniowie.

Za tydzieĂą bĂŞdziemy teÂż obchodzili 68 rocznicĂŞ krwawej niedzieli, najgÂłoÂśniejszej chwili ludobĂłjstwa dokonanego na Polakach przez ukraiĂąskich szowinistĂłw z OUN-UPA kolaborujÂących z nazistami. W wyniku dziaÂłaĂą ukraiĂąskich bandytĂłw ÂśmierĂŚ poniosÂło przeszÂło 100 tysiĂŞcy ofiar a znacznie wiĂŞcej musiaÂło uciekaĂŚ ze swych domĂłw. Mordy dokonywane przez UkraiĂącĂłw byÂły wyjÂątkowo brutalne, dochodziÂło przy tym do licznych tortur.

Wszystkich dokonanych zbrodni na Polakach w czasie II WŒ i po jej zakoùczeniu nie sposób przywo³aÌ w blogowym wpisie, trzeba by przecie¿ przywo³aÌ ofiary niemieckiej i sowieckiej agresji, bohaterskich obroùców II RP, bohaterów skazywanych po wojnie przez komunistyczne s¹dy, tych którzy oddali swe ¿ycie w czasie walk w podziemiu, trzeba by przywo³aÌ przeprowadzon¹ przez sowietów ob³awê augustowsk¹ w lipcu 1945 roku oraz zabijanie cywilów przez Niemców w celu zemsty za powstanie warszawskie. Zachowajmy tê pamiêÌ zw³aszcza, ¿e du¿a czêœÌ polskiej martyrologii pozostaje przemilczana lub podwa¿a siê fakt, który z pewnoœci¹ mia³ miejsce, Polacy byli ofiarami ludobójstwa. Dziœ szczególnie pamiêtajmy o tym co sta³o siê 70 lat temu we Lwowie.
OdsÂłon: 108 | Tagi: akcja ab ludobĂłjstwo polacy niemcy zsrr
FacebookWykop.plÂŚledzikTwitterBlip.plGoogle BookmarksSitehoover
Dodaj do:Do obserwowanych Do lubczasopisma RSS komentarze
skomentuj Komentarze do notki2 |ZgÂłoÂś naduÂżycie

    *
      Polacy ofiary ludobĂłjstwa
      Pierwszymi ofiarami byli Polacy z obszarĂłw ZSRR w okresie wielkiej czystki, jak podaje amerykaĂąski historyk Timothy Snyder w swojej ksi¹¿ce "Skrwawione ziemie" - liczby przeraÂżajÂące.
      A pierwsze masowe zbrodnie na polskiej inteligencji ze strony NiemcĂłw to na Pomorzu we wrzeÂśniu 1939 roku.
      JakoÂś dziwnie, Âże piszÂąc o II wojnie Âświatowej zapomina siĂŞ o tzw. wcielonych ziemiach wschodnich, a Polska to tylko GG i Kresy Wschodnie. Takie wÂłaÂściwie sowieckie myÂślenie.
      MUSIA

Polacy teÂż byli ofiarami ludobĂłjstwa.

4 lipca 1941 roku rozpocz¹³ siê dokonany przez niemieckich nazistów mord lwowskich profesorów. Niemcy zaatakowali ZSRR 22 czerwca 1941 roku wkraczaj¹c na tereny Wschodniej Polski okupowane przez ZSRR od 1939 roku na mocy paktu Ribbentrop-Mo³otow i dokonanego po kampanii wrzeœniowej IV rozbioru Polski miedzy Zwi¹zek Radziecki a III Rzeszê.

Akcja wyniszczania polskiej elity trwaÂła w zasadzie od poczÂątku okupacji. Celem zarĂłwno niemieckiego hitleryzmu jak i sowieckiego stalinizmu byÂło nie tylko wymazanie Polski z mapy ale rĂłwnieÂż wyniszczenie narodu polskiego. RozpoczĂŞto to od pozbawiania PolakĂłw elit. Akcja mordu lwowskich profesorĂłw nie byÂła pierwszym etapem tego planu.

Pierwszym krokiem by³o aresztowanie polskich profesorów w Krakowie 6 listopada 1939 roku, operacja ta przesz³a do historii jako Sonderaktion Krakau,aresztowano wówczas ponad 180 osób z których wiêkszoœÌ trafi³a do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, czêœÌ z nich zmar³a w obozie a czêœÌ w ró¿nych odstêpach czasowych po zwolnieniu jakie nast¹pi³o wobec ponad 100 uwiêzionych 8 lutego 1940 roku, zwolnienie wymusi³y naciski i apele opinii miêdzynarodowej, co ciekawe w tej sprawie u Hitlera osobiœcie interweniowa³ przywódca W³och Benito Mussolini.

Trzy dni po pierwszej akcji Niemcy aresztowali w Krakowie ok. 120 osĂłb w tym m.in. nauczycieli licealnych, prawnikĂłw, duchownych. Trafiali oni do wiĂŞzienia w Nowym WiÂśniczu i do Auschwitz. W listopadzie i grudniu w Lublinie hitlerowcy przeprowadzili akcjĂŞ w wyniku ktĂłrej ÂśmierĂŚ poniosÂło ok. 2000 osĂłb w tym profesorowie KUL, nauczyciele, sĂŞdziowie i duchowni.

Niemieckie plany od poczÂątku zakÂładaÂły zdobywanie przez NiemcĂłw tzw. przestrzeni Âżyciowej na wschodzie, w nazistowskich zbrodniach ginĂŞÂły w czasie wojny tysiÂące PolakĂłw, symbolem cierpienia PolakĂłw sÂą niemieckie fabryki Âśmierci jak powstaÂły w 1940 roku obĂłz Auschwitz, miejscem kaÂźni dla wybitnych PolakĂłw staÂły siĂŞ teÂż Palmiry. Podobnie jak mord profesorĂłw lwowskich i inne zbrodnie na terenie okupowanej Polski Palmiry byÂły czĂŞÂściÂą niemieckiej akcji AB.

Wyniszczaniem narodu polskiego zajĂŞli siĂŞ teÂż radzieccy komuniÂści. NajgÂłoÂśniejszÂą zbrodniÂą z ich strony staÂła siĂŞ masakra katyĂąska w wyniku ktĂłrej ÂśmierĂŚ poniosÂło ok. 22 tysiĂŞcy polskich oficerĂłw. PolakĂłw na wschodzie objĂŞÂły teÂż wywĂłzki na Sybir i masowe umieranie w sowieckich Âłagrach. Po ataku Niemiec na ZSRR sowiecki rozpoczĂŞli rĂłwnieÂż masakry wiĂŞzienne w ktĂłrych masowo mordowani byli przez NKWD wiĂŞÂźniowie.

Za tydzieĂą bĂŞdziemy teÂż obchodzili 68 rocznicĂŞ krwawej niedzieli, najgÂłoÂśniejszej chwili ludobĂłjstwa dokonanego na Polakach przez ukraiĂąskich szowinistĂłw z OUN-UPA kolaborujÂących z nazistami. W wyniku dziaÂłaĂą ukraiĂąskich bandytĂłw ÂśmierĂŚ poniosÂło przeszÂło 100 tysiĂŞcy ofiar a znacznie wiĂŞcej musiaÂło uciekaĂŚ ze swych domĂłw. Mordy dokonywane przez UkraiĂącĂłw byÂły wyjÂątkowo brutalne, dochodziÂło przy tym do licznych tortur.

Wszystkich dokonanych zbrodni na Polakach w czasie II WŒ i po jej zakoùczeniu nie sposób przywo³aÌ w blogowym wpisie, trzeba by przecie¿ przywo³aÌ ofiary niemieckiej i sowieckiej agresji, bohaterskich obroùców II RP, bohaterów skazywanych po wojnie przez komunistyczne s¹dy, tych którzy oddali swe ¿ycie w czasie walk w podziemiu, trzeba by przywo³aÌ przeprowadzon¹ przez sowietów ob³awê augustowsk¹ w lipcu 1945 roku oraz zabijanie cywilów przez Niemców w celu zemsty za powstanie warszawskie. Zachowajmy tê pamiêÌ zw³aszcza, ¿e du¿a czêœÌ polskiej martyrologii pozostaje przemilczana lub podwa¿a siê fakt, który z pewnoœci¹ mia³ miejsce, Polacy byli ofiarami ludobójstwa. Dziœ szczególnie pamiêtajmy o tym co sta³o siê 70 lat temu we Lwowie.

A bo to pierwszy raz? W ogĂłle relacje okoÂłohistoryczne Polski z UkrainÂą to jeden wielki skandal. Niestety podobnie byÂło za Âś.p. prezydenta KaczyĂąskiego, a moÂże nawet jeszcze gorzej. Nigdy nie zapomnĂŞ tych wspĂłlnych zdjĂŞĂŚ z JuszczenkÂą na tle banderowskich flag.
Ludobójstwo na Wo³yniu jest systematycznie przemilczane. W³adze naszego kraju wol¹ uczestniczyÌ w festiwalach piosenki ukraiùskiej itp. organizowanych w tym samym czasie, co uroczystoœci upamiêtniaj¹ce bestialsko zamordowanych Polaków na Wo³yniu. No có¿, takie mamy czasy, polityka wygrywa ze zwyk³¹ ludzk¹ przyzwoitoœci¹, a prawda historyczna dla ma³o kogo ma jeszcze znaczenie.
RODIMUS

Nie naleÂży przejmowac siĂŞ duperelami
w koĂącu mamay prezydencjĂŞ, jesteÂśmy euroentuzjastami, mamy koncerty i pokazy sztucznych ogni...A co najwaÂżniejsze to mamy "partnerstwo wschodnie" i celem prezydencji jest doprowadzenie do "szybkiej integracji z UkrainÂą"..


Sowiniec
NIe chcĂŞ uprzadzaĂŚ pewnych faktĂłw ale zapowiada siĂŞ, Âże tablica bĂŞdzie w formie i treÂści przypominaĂŚ tablicĂŞ z Krakowskiego PrzedmieÂścia, ktĂłra wÂśrĂłd zasiekĂłw z Policji i StraÂży Miejskiej zostaÂła odsÂłoniĂŞta przez prezydenckiego przydupasa MichaÂłowskiego.
A wiêc tablica bêdzie mniej wiêcej takiej treœci: "Tutaj stali z³¹czeni bólem i po³¹czeni trosk¹ o przysz³oœÌ. A poza tym poca³ujcie misia w dupê!"

Pomnikowy skandal we Lwowie

Czy powinno siĂŞ odsÂłaniaĂŚ pomnik, ktĂłry nie ma nazwy?
          Zdrowy rozsÂądek kaÂże negatywnie odpowiedzieĂŚ na to pytanie, ale widaĂŚ zabrakÂło go tym, ktĂłrzy zdecydowali siĂŞ zorganizowaĂŚ takÂą uroczystoœÌ we Lwowie, gdzie 3 lipca odsÂłoniĂŞto i poÂświĂŞcono monument ku czci polskich profesorĂłw, zamordowanych przez NiemcĂłw z poczÂątkiem lipca 1941 roku na WzgĂłrzach Wuleckich.
            Na pomniku nie ma napisu informujÂącego o pochodzeniu ofiar. WÂładzom Ukrainy nie podoba siĂŞ bowiem podkreÂślenie, Âże byli to Polacy, a nasza Rada Ochrony PamiĂŞci Walk i MĂŞczeĂąstwa nie zaakceptowaÂła wersji bez okreÂślenia narodowoÂści zgÂładzonych profesorĂłw, zaproponowanÂą wspĂłlnie przez mera Lwowa Andrija Sadowego i prezydenta WrocÂławia RafaÂła Dutkiewicza.
            Zaskakuje mnie ulegÂłoœÌ polskiego samorzÂądowca, ktĂłry przystaÂł na wypaczajÂącÂą oczywistÂą prawdĂŞ historycznÂą inskrypcjĂŞ. Rozumiem, Âże dla jego lwowskiego odpowiednika jest ona idealna, ale dlaczego wyraziÂł na niÂą zgodĂŞ Dutkiewicz? CzyÂżby i jemu - jak wielu przedstawicielom polskich wÂładz w ostatnich czasach - pomyliÂła siĂŞ polska racja stanu z ulegÂłoÂściÂą wobec wszystkich sÂąsiadĂłw? Dobrze, Âże tym razem ROPWiM zdecydowanie wkroczyÂła do akcji.
            Jak powiedziaÂł Sadowyj, tablica z napisem wkrĂłtce siĂŞ pojawi, ale nie chciaÂł ujawniaĂŚ jej treÂści.
            Skoro nie zostaÂła ona ostatecznie uzgodniona, moÂże lepiej byÂło jednak wstrzymaĂŚ siĂŞ z odsÂłanianiem „kalekiego” pomnika?


http://bukojer.salon24.pl/321377,pomnikowy-skandal-we-lwowie