.
Merkel: UE powinna odejœÌ od konfrontacji z Polsk¹
 
 
„Unijni partnerzy Polski powinni odejœÌ od konfrontacji, a zamiast tego rozmawiaĂŚ z rzÂądem w Warszawie, aby znaleŸÌ rozwiÂązanie trudnoÂści we wzajemnych stosunkach” – oÂświadczyÂła w piÂątek w Brukseli kanclerz Niemiec Angela Merkel
 



© www.sxc.hu www.sxc.hu

„Unijni partnerzy Polski powinni odejœÌ od konfrontacji, a zamiast tego rozmawiaĂŚ z rzÂądem w Warszawie, aby znaleŸÌ rozwiÂązanie trudnoÂści we wzajemnych stosunkach” – oÂświadczyÂła w piÂątek w Brukseli kanclerz Niemiec Angela Merkel.

7 paÂździernika polski TrybunaÂł Konstytucyjny, po rozpoznaniu wniosku premiera Mateusza Morawieckiego, uznaÂł, Âże przepisy europejskie w zakresie, w jakim organy Unii Europejskiej dziaÂłajÂą poza granicami kompetencji przekazanych przez PolskĂŞ, sÂą niezgodne z KonstytucjÂą RP.

Zapytana podczas wizyty w stolicy Belgii o to, czy UE powinna szybko podj¹Ì bardziej zdecydowane dziaÂłania w sprawie Polski, Merkel odparÂła, Âże „czÂłonkowie UE sÂą zobowiÂązani zawsze szukaĂŚ kompromisĂłw, oczywiÂście bez rezygnacji z naszych zasad”.

Myœlê, ¿e nadszed³ czas, aby g³êboko podyskutowaÌ z polskim rz¹dem o tym, jak mo¿emy przezwyciê¿yÌ trudnoœci.

ZauwaÂżyÂła, Âże „od czasu do czasu sÂłuszne jest wnoszenie spraw do TrybunaÂłu SprawiedliwoÂści Unii Europejskiej”. PodkreÂśliÂła zarazem, Âże nie uwaÂża, aby „postĂŞpowanie sÂądowe mogÂło byĂŚ jedynym sposobem na przezwyciĂŞÂżenie ró¿nic politycznych czy odmiennego postrzegania Unii Europejskiej, jej funkcjonowania i priorytetĂłw”.

RelacjonujÂąc uwagi niemieckiej kanclerz, agencja AP odnotowaÂła, Âże w najbliÂższy wtorek przewodniczÂąca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen i premier Morawiecki bĂŞdÂą poruszaĂŚ te kwestiĂŞ w Strasburgu podczas sesji plenarnej Parlamentu Europejskiego.

Merkel przypomniaÂła, Âże Polska i WĂŞgry zakwestionowaÂły przed najwyÂższym sÂądem unijnym system opracowany w zeszÂłym roku, zakÂładajÂący powiÂązanie dostĂŞpu do niektĂłrych funduszy unijnych z „poszanowaniem rzÂądĂłw prawa”.

MyÂślĂŞ, Âże moÂżemy poczekaĂŚ z decyzjÂą do orzeczenia TrybunaÂłu SprawiedliwoÂści UE

https://www.msn.com/pl-pl/finanse/najpopularniejsze-artykuly/merkel-ue-powinna-odej%C5%9B%C4%87-od-konfrontacji-z-polsk%C4%85/ar-AAPBijY?ocid=msedgntp#image=1
.

.
Gowin: KaczyĂąski nie myÂśli o polexicie. MyÂśli o przeczekaniu
 
Agnieszka Kazimierczuk
 
- To jest uderzenie w samÂą istotĂŞ porzÂądku prawnego Unii Europejskiej - oceniÂł JarosÂław Gowin, lider Porozumienia i byÂły wicepremier, dzisiejsze orzeczenie TrybunaÂłu Konstytucyjnego.
 



© Fotorzepa, Jakub CzermiĂąski JarosÂław Gowin

Trybuna³ Konstytucyjny Julii Przy³êbskiej zakoùczy³ rozpatrywanie wniosku Mateusza Morawieckiego i przyzna³ Konstytucji RP prymat nad prawem unijnym.

JarosÂław Gowin uwaÂża, Âże orzeczenie to bĂŞdzie miaÂło konsekwencje polityczne i ekonomiczne, a wÂśrĂłd nich - wstrzymywanie przez KomisjĂŞ EuropejskÂą funduszy na realizacjĂŞ Krajowego Planu Odbudowy, a w przyszÂłoÂści takÂże ÂśrodkĂłw z nowego unijnego budÂżetu.

Gowin uwaÂża, Âże orzeczenie uderza w samÂą istotĂŞ porzÂądku prawnego Unii Europejskiej, ale nie ma na celu wyprowadzenia Polski z UE. Polexit moÂże byĂŚ natomiast byĂŚ jego niezamierzonym efektem.

Zdaniem Gowina KaczyĂąski nie myÂśli o wyjÂściu ze WspĂłlnoty, ale myÂśli o "przeczekaniu".

- O tym, Âże kiedyÂś w Unii, w poszczegĂłlnych paĂąstwach, dojdÂą do gÂłosu politycy postrzegajÂący EuropĂŞ i porzÂądek demokratyczny w taki sposĂłb, jak on sam: Salvini we WÂłoszech, Marine le Pen we Francji, partia Vox w Hiszpanii - mĂłwiÂł Gowin. - To jest Kalkulacja KaczyĂąskiego.

https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/polska/gowin-kaczy%c5%84ski-nie-my%c5%9bli-o-polexicie-my%c5%9bli-o-przeczekaniu/ar-AAPfpAo?ocid=msedgdhp
.

.


Brak programĂłw badaĂą przesiewowych w kierunku zaburzeĂą funkcji poznawczych dla osĂłb w wieku powyÂżej 65 lat, realizowanych przez lekarzy POZ; zbyt dÂługi czas upÂływajÂący od zgÂłoszenia siĂŞ pacjenta do lekarza pierwszego kontaktu do zdiagnozowania choroby Alzheimera; brak centrĂłw kompleksowej diagnostyki i leczenia tej choroby oraz katastrofalny wrĂŞcz brak miejsc w oÂśrodkach opiekuĂączo-leczniczych to tylko niektĂłre z problemĂłw, z jakimi borykajÂą siĂŞ chorzy na chorobĂŞ Alzheimera, ich opiekunowie i lekarze.

TĂŞ trudnÂą sytuacjĂŞ dodatkowo skomplikowaÂła pandemia COVID-19.






Starszy czÂłowiek, zdjĂŞcie ilustracyjne / ÂŹrĂłdÂło: Unsplash / Huy Phan



Mózg to najbardziej fascynuj¹cy organ w ludzkim ciele. Zbudowany jest z komórek nerwowych, czyli neuronów, których u cz³owieka jest prawie 100 miliardów, a ka¿dy z nich mo¿e stworzyÌ wiele tysiêcy po³¹czeù z innymi neuronami, co daje niewyobra¿alnie skomplikowan¹ sieÌ powi¹zaù. Przez sieÌ tê nieustannie przep³ywaj¹, prêdkoœci¹ kilkuset kilometrów na godzinê, impulsy elektryczne.


Jednak gdy maszyneria ta przestaje dziaÂłaĂŚ prawidÂłowo, dochodzi do rozwoju ró¿nych chorĂłb mĂłzgu. W starzejÂących siĂŞ spoÂłeczeĂąstwach stanowiÂą one ogromne wyzwanie: juÂż dziÂś roczne spoÂłeczne koszty chorĂłb mĂłzgu w UE siĂŞgajÂą 800 miliardĂłw euro (to wiĂŞcej niÂż koszty nowotworĂłw, chorĂłb ukÂładu kr¹¿enia i cukrzycy razem wziĂŞte) i bĂŞdÂą siĂŞ zwiĂŞkszaĂŚ – mĂłwi prof. dr hab. n. med. JarosÂław SÂławek, prezes Polskiego Towarzystwa Neurologicznego.

JednÂą z najczĂŞÂściej wystĂŞpujÂących chorĂłb mĂłzgu jest choroba Alzheimera (AD), ktĂłra polega na zaburzeniu funkcjonowania kory mĂłzgowej. W efekcie dochodzi do upoÂśledzenia lub caÂłkowitej utraty tzw. wyÂższych czynnoÂści korowych, takich jak pamiĂŞĂŚ, orientacja, rozumienie, liczenie, mowa czy zdolnoÂści motoryczne. Choroba ta najczĂŞÂściej rozwija siĂŞ po 65 roku Âżycia, czĂŞÂściej u kobiet.

 CzĂŞstotliwoœÌ wystĂŞpowania AD zwiĂŞksza siĂŞ wraz z wiekiem: w grupie wiekowej 65-69 lat choruje 6% populacji, a po osiemdziesiÂątce – juÂż 20%. Na Âświecie na chorobĂŞ Alzheimera cierpi okoÂło 44 milionĂłw osĂłb, a co 3 sekundy diagnozowany jest nowy przypadek. WedÂług prognoz, do 2030 r. liczba pacjentĂłw z AD prawdopodobnie siĂŞ podwoi, a do 2050 r. potroi.

– ChoĂŚ chorobĂŞ Alzheimera po raz pierwszy opisano w 1906 r., do dzisiaj nie rozszyfrowaliÂśmy w peÂłni jej przyczyn i przebiegu. Wiemy, Âże w rozwoju demencji uczestniczy wiele ró¿nych mechanizmĂłw biologicznych, ktĂłre nakÂładajÂą siĂŞ na siebie. BezpoÂśrednim powodem pogarszania siĂŞ pamiĂŞci i innych funkcji poznawczych jest degeneracja komĂłrek nerwowych w mĂłzgu.

W wyniku degeneracji tkanki mĂłzgowej zaburzona zostaje rĂłwnieÂż synteza wielu substancji neuroprzekaÂźnikowych, m.in. acetylocholiny, dopaminy i serotoniny. Ubytki w mĂłzgu zaczynajÂą powstawaĂŚ na dÂługo przedtem, zanim pojawiajÂą siĂŞ pierwsze objawy choroby, co okreÂślamy jako faza przedkliniczna choroby – mĂłwi prof. dr hab. n. med. Konrad Rejdak, prezes-elekt Polskiego Towarzystwa Neurologicznego.


WÂśrĂłd czynnikĂłw zwiÂązanych z obumieraniem komĂłrek nerwowych sÂą nieprawidÂłowe zÂłogi biaÂłkowe: beta amyloid (ktĂłry osadza siĂŞ na komĂłrkach nerwowych, tworzÂąc charakterystyczne blaszki amyloidowe) oraz biaÂłko tau. Nadal jednak nie wiemy, czy jest to bezpoÂśrednia przyczyna degeneracji tkanki mĂłzgowej, czy tylko towarzyszÂący jej proces patologiczny.

 Dodatkowo stwierdzono, Âże choroba moÂże mieĂŚ zwiÂązek z predyspozycjÂą genetycznÂą (np. nosiciele genu ApoE4 sÂą czterokrotnie bardziej zagroÂżeni demencjÂą niÂż reszta populacji), co jednak dotyczy tylko wybranej podgrupy pacjentĂłw.

Mechanizm uszkodzenia neuronĂłw jest bardzo zÂłoÂżony i biorÂą w nim udziaÂł rĂłwnieÂż stres oksydacyjny i wolne rodniki tlenowe oraz zaburzenia gospodarki glukozy (stÂąd niektĂłrzy naukowcy uznajÂą chorobÂą Alzheimera za odmianĂŞ cukrzycy).

Do rozwoju AD przyczynia siĂŞ takÂże: palenie papierosĂłw, niedobĂłr witaminy D, nadciÂśnienie tĂŞtnicze, podwyÂższony poziom cholesterolu, brak ruchu, zÂła dieta i zanieczyszczenia powietrza.

Istnienie silnego zwiÂązku pomiĂŞdzy zanieczyszczeniami powietrza a chorobÂą Alzheimera jest coraz lepiej udokumentowane.

W chorobie Alzheimera, jak w kaÂżdym innym schorzeniu postĂŞpujÂącym, szybka diagnoza i wczesne rozpoczĂŞcie leczenia dajÂą szansĂŞ na skuteczniejsze spowolnienie rozwoju choroby.

– Niestety w Polsce od zgÂłoszenia siĂŞ pacjenta do lekarza POZ do rozpoznania choroby Alzheimera upÂływa Âśrednio 24 miesiÂące. Jest to jeden z najdÂłuÂższych czasĂłw w Europie – zaznacza prof. dr hab. Maria Barcikowska, kierownik ZespoÂłu Kliniczno-Badawczego ChorĂłb Zwyrodnieniowych CUN, IMDiK PAN.


Aby przyspieszyĂŚ rozpoznania, Âśrodowisko neurologĂłw postuluje utworzenie programu badaĂą przesiewowych w kierunku zaburzeĂą funkcji poznawczych u osĂłb w wieku powyÂżej 65 lat, realizowanych przez lekarzy POZ.

Lekarze ci powinni mieÌ zarówno œrodki finansowe, jak i obowi¹zek prowadzenia takich badaù. Wed³ug neurologów, w ramach POZ powinna te¿ odbywaÌ siê wstêpna diagnostyka ró¿nicowa i wykluczenie takich potencjalnie odwracalnych przyczyn otêpienia jak np. niedoczynnoœÌ tarczycy czy niedobory witamin.

Specjalistami, ktĂłrzy zajmujÂą siĂŞ diagnostykÂą choroby Alzheimera, sÂą (oprĂłcz neurologĂłw) psychiatrzy.


– Rola psychiatrĂłw jest nie do przecenienia. Jednym z ich waÂżniejszych zadaĂą jest rozpoznanie, czy podÂłoÂżem zaburzeĂą otĂŞpiennych u chorego nie jest depresja lub inne zaburzenia psychiczne. JeÂśli zaburzenia otĂŞpienne sÂą wtĂłrne do zaburzeĂą psychiatrycznych, leczenie przebiega inaczej niÂż w chorobie Alzheimera – mĂłwi prof. dr hab. n. med. Tomasz SobĂłw, kierownik OddziaÂłu Psychiatrii Wieku PodeszÂłego w Centralnym Szpitalu Klinicznym Uniwersytetu Medycznego w ÂŁodzi.


Medycyna nie dysponuje jeszcze terapiami, ktĂłre likwidowaÂłyby przyczyny choroby Alzheimera. Do wyboru jest natomiast kilka lekĂłw ÂłagodzÂących objawy choroby i spowalniajÂących jej postĂŞp.

SÂą to leki z dwĂłch grup: inhibitorĂłw acetylocholinoesterazy, (np. donepezil, rywastygmina) oraz antagonista receptora NMDA czyli memantyna. Dodatkowo w leczeniu zawansowanej choroby Alzheimera stosowane sÂą leki neuropletyczne, ktĂłre przeciwdziaÂłajÂą lub ÂłagodzÂą zaburzenia psychotyczne i agresjĂŞ oraz zmniejszajÂą pobudzenie psychoruchowe.

Chorzy, ich opiekunowie i lekarze z niecierpliwoÂściÂą oczekujÂą nowych lekĂłw, ktĂłre dziaÂłaÂłyby na przyczyny choroby Alzheimera.

 – Aktualnie w badaniach klinicznych znajduje siĂŞ kilkadziesiÂąt czÂąsteczek potencjalnie skutecznych w leczeniu AD, zwÂłaszcza w poczÂątkowym jej stadium. Badane sÂą m.in. substancje o dziaÂłaniu przeciwzapalnym, antyoksydanty, a takÂże zwiÂązki wykazujÂące dziaÂłanie neuroprotekcyjne.

Innym kierunkiem badaĂą jest pobudzanie ukÂładu odpornoÂściowego pacjenta do walki z uszkadzajÂącymi mĂłzg beta amyloidem lub biaÂłkiem tau – wyjaÂśnia dr hab. n. med. Joanna Siuda z Kliniki i Katedry Neurologii ÂŚlÂąskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.


W leczeniu choroby Alzheimera waÂżna jest podejÂście multidyscyplinarne, dlatego najkorzystniejszym rozwiÂązaniem sÂą wielospecjalistyczne centra kompleksowej diagnostyki i leczenia. Takie centra, dziaÂłajÂące w trybie ambulatoryjnym, dajÂą chorym szansĂŞ na odbycie wizyty u neurologa, psychiatry i psychologa w jednym miejscu i czasie. Jest to postĂŞpowanie nie tylko taĂąsze, ale i znacznie przyjaÂźniejsze dla pacjentĂłw, dla ktĂłrych hospitalizacja i kilkudniowy pobyt szpitalu w oderwaniu od bliskich i domu jest traumÂą. W efekcie takiego przeÂżycia pogarsza siĂŞ stan psychofizyczny tych chorych.


Niestety w Polsce brakuje takich oÂśrodkĂłw, na co zwraca uwagĂŞ Polskie Towarzystwo Neurologiczne.

 To zresztÂą tylko jeden z wielu problemĂłw zwiÂązanych z opiekÂą nad pacjentami z chorobÂą Alzheimera. SpecjaliÂści wyliczajÂą wÂśrĂłd nich m.in: braki kadrowe i zbyt maÂło miejsc rezydenckich w neurologii (Polskie Towarzystwo Neurologiczne od wielu lat zabiega o wpisanie neurologii na listĂŞ specjalizacji priorytetowych, ale nic siĂŞ w tej kwestii nie zmienia); brak oÂśrodkĂłw zajmujÂących siĂŞ rehabilitacjÂą ruchowÂą tych szczegĂłlnych chorych oraz znaczne niedobory miejsc w placĂłwkach opiekuĂączo-leczniczych (domach dziennego pobytu, domach czasowego pobytu i domach opieki dÂługoterminowej nastawionych na opiekĂŞ nad chorymi z otĂŞpieniem).

Dlatego te¿ w Polsce ciê¿ar opieki nad pacjentami z chorob¹ Alzheimera spoczywa g³ównie na ich bliskich.


– Jak wynika z badania EX-ON, opiekunem pacjenta z chorobÂą Alzheimera w Polsce jest w 36% przypadkĂłw wspó³ma³¿onek, w 29% przypadkĂłw cĂłrka, a 10% przypadkĂłw syn. Blisko 1/3 opiekunĂłw sprawuje opiekĂŞ samotnie, mogÂąc liczyĂŚ tylko na siebie.

Codzienna opieka poch³ania œrednio 7,2 godziny dziennie, a w ciê¿kich przypadkach otêpieù nawet 14 godzin na dobê. To od zaanga¿owania i staraù opiekuna zale¿y jakoœÌ opieki nad chorym, a wiêc i powodzenie terapii.

Zadaniem lekarza jest nawiÂązanie dobrej wspó³pracy z opiekunem, w tym omĂłwienie jego sytuacji zawodowej i finansowej, stanu rodzinnego i wzajemnych relacji rodzinnych. Lekarz nie powinien unikaĂŚ takich tematĂłw i mieĂŚ rozeznanie, czy wysiÂłek zwiÂązany z opiekÂą nie przerasta opiekuna, a jeÂżeli tak, to w jakim zakresie i jakie wsparcie powinno byĂŚ mu udzielone. ZwÂłaszcza, Âże w wielu przypadkach chorym opiekuje siĂŞ takÂże osoba w wieku podeszÂłym: aÂż 20% opiekunĂłw ma ponad 70 lat – mĂłwi prof. dr hab. n. med. Andrzej Potemkowski, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Neurologicznego.

 Niestety, mniej niÂż poÂłowa polskich opiekunĂłw korzysta z jakichkolwiek form pomocy.

Istotnym problemem jest brak wsparcia udzielanego opiekunom rodzinnym przez paĂąstwo. Wzorem innych krajĂłw, rodziny chorych mogÂłyby byĂŚ wspomagane np. przez opiekunĂłw socjalnych czy pielĂŞgniarki Âśrodowiskowe.

TrudnÂą sytuacjĂŞ chorych i ich opiekunĂłw dodatkowo skomplikowaÂła pandemia COVID-19.

– Pandemia koronawirusa zmieniÂła istotnie sposĂłb realizacji opieki medycznej nad wieloma grupami pacjentĂłw a w szczegĂłlnoÂści osobami w wielu podeszÂłym.

Wczesne obserwacje kliniczne od rozpoczêcia pandemii wykaza³y, ze wirus jest szczególnie groŸny u pacjentów w wieku podesz³ym z ro¿nymi chorobami wspó³istniej¹cymi: cukrzyca, niewydolnoœÌ kr¹¿enia, oty³oœÌ, i inne.

 Odnotowano wysokÂą ÂśmiertelnoœÌ wÂśrĂłd pensjonariuszy domĂłw opieki. PoczÂątkowo pomijano watek wspó³istnienia przewlekÂłych chorĂłb neurologicznych w tym kontekÂście. JednakÂże kolejne badania potwierdziÂły, Âże wÂłaÂśnie osoby z tych grup podwyÂższonego ryzyka bardzo czĂŞsto cierpiaÂły na otĂŞpienie i inne schorzenia neurologiczne – podkreÂśla prof. dr hab. n. med. Konrad Rejdak.

Teleporady i e-wizyty, ktĂłre podczas pandemii COVID-19 zastÂąpiÂły bezpoÂśredni kontakt miĂŞdzy pacjentem a lekarzem, nie sÂą formami, ktĂłre w peÂłni zdajÂą egzamin w przypadku chorych na chorobĂŞ Alzheimera.

Mamy obawy, Âże wielu pacjentĂłw przerwaÂło leczenie lub stosowaÂło leki niewÂłaÂściwie. Wstrzymanie wizyt w poradniach specjalistycznych i szpitalach uniemoÂżliwiÂło teÂż prowadzenie diagnostyki, a zatem doszÂło do opóŸnieĂą w rozpoznawaniu choroby u nowych chorych – dodaje prof. K. Rejdak.

Jak apeluje Polskie Towarzystwo Neurologiczne – w dobie pandemii g³ównym zaleceniem jest utrzymanie bezpieczeĂąstwa osĂłb starszych poprzez stosowanie ÂśrodkĂłw ochrony osobistej oraz dystansowania siĂŞ od osĂłb z grup ryzyka infekcjÂą.

Konieczne jest zapewnienie dostĂŞpu do podstawowej opieki zdrowotnej i utrzymanie wsparcia psychologicznego.

Wa¿ne jest te¿ w³¹czenie siê w proces terapeutyczny pracowników pomocy spo³ecznej i utrzymanie dostêpnoœci opieki w ramach zak³adów opieki dziennej, warsztatów terapeutycznych i innych form pomocy.

ÂŚwiatowy DzieĂą Choroby Alzheimera obchodzony jest corocznie 21 wrzeÂśnia.

MateriaÂł zostaÂł przygotowany przez Polskie Towarzystwo Neurologiczne w ramach kampanii Neurologia bliÂżej niÂż myÂślisz.


https://zdrowie.wprost.pl/medycyna/choroby/10365461/w-leczeniu-choroby-alzheimera-wazna-jest-podejscie-multidyscyplinarne.html?utm_source=msn.com&utm_medium=related&utm_campaign=2020-12-12

.

.

Prawie 80 proc. z nas obawia siĂŞ, Âże w ktĂłrymÂś momencie Âżycia bĂŞdzie mieĂŚ demencjĂŞ. Co wiĂŞcej, okoÂło 66 proc. (dwie trzecie spoÂłeczeĂąstwa) sÂądzi, Âże demencja jest naturalnym skutkiem starzenia siĂŞ organizmu czÂłowieka. W efekcie, aÂż jedna na cztery osoby (25 proc.) uwaÂża, Âże nic nie moÂżna zrobiĂŚ, aby zapobiegaĂŚ demencji.

Takie oto, doœÌ ponure wnioski, pÂłynÂą z globalnego badania ankietowego na temat ÂświadomoÂści i postaw spoÂłecznych dotyczÂących demencji, ktĂłre zostaÂło przeprowadzone na prĂłbie 70 tys. osĂłb ze 155 krajĂłw przez London School of Economics and Political Science, na zlecenie organizacji Alzheimer’s Disease International (ADI).





© Fotolia / Gabriele Rohde Demencja, starzenie siĂŞ


W raporcie opisujÂącym wyniki tego badania, zatytuÂłowanym „World Alzheimer Report 2019. Attitudes to dementia”, przedstawiciele ADI nie kryjÂą swego zaskoczenia tak niskÂą ÂświadomoÂściÂą spoÂłecznÂą na temat demencji, zwÂłaszcza, Âże jak pokazaÂło badanie, powaÂżne „luki w wiedzy” na jej temat prezentuje takÂże duÂża czêœÌ pracownikĂłw sÂłuÂżby zdrowia!
„Nasze przesÂłanie, Âże demencja NIE jest czĂŞÂściÂą normalnego starzenia siĂŞ, lecz chorobÂą, jest gÂłoÂśne i wyraÂźne, ale najwidoczniej nie przebija siĂŞ do ÂświadomoÂści. Musimy znacznie intensywniej nad tym pracowaĂŚ” – czytamy w raporcie z badania.

Jak moÂżna obniÂżyĂŚ ryzyko rozwoju demencji

W tym kontekÂście warto dodaĂŚ, Âże rĂłwnieÂż ÂŚwiatowa Organizacja Zdrowia (WHO) od jakiegoÂś czasu usilnie stara siĂŞ uÂświadamiaĂŚ wszystkich, Âże demencja jest chorobÂą, bardzo zresztÂą groÂźnÂą, bo przyczyniajÂącÂą siĂŞ nie tylko do duÂżego spadku jakoÂści Âżycia, lecz przede wszystkim do przedwczesnej Âśmierci.


„ChoĂŚ wiek jest najwaÂżniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju demencji, to jednak choroba ta nie jest naturalnÂą i nieuchronnÂą czĂŞÂściÂą starzenia siĂŞ. Wiele badaĂą naukowych dowiodÂło tego, Âże istnieje zwiÂązek miĂŞdzy konkretnymi elementami stylu Âżycia a ryzykiem rozwoju demencji.

Tego rodzaju czynnikami ryzyka sÂą m.in.: niedobĂłr aktywnoÂści fizycznej, palenie tytoniu, niezdrowa dieta i naduÂżywanie alkoholu. Ponadto, wiadomo teÂż, Âże ryzyko rozwoju demencji zwiĂŞkszajÂą niektĂłre choroby przewlekÂłe, takie jak: nadciÂśnienie, cukrzyca, otyÂłoœÌ, hipercholesterolemia i depresja” – czytamy w najnowszych wytycznych WHO dotyczÂących profilaktyki demencji.


Na tym jednak nie koniec listy czynnikĂłw, zwiĂŞkszajÂących ryzyko rozwoju demencji, na ktĂłre ludzie majÂą mniejszy lub wiĂŞkszy wpÂływ. WHO wskazuje rĂłwnieÂż na istotnÂą rolĂŞ izolacji spoÂłecznej (samotnoÂści), a takÂże braku aktywnoÂści umysÂłowej (poznawczej).

„ÂŚwiadomoœÌ istnienia tak wielu potencjalnie modyfikowalnych czynnikĂłw ryzyka w praktyce oznacza, Âże zapobieganie demencji jest moÂżliwe” – podkreÂślajÂą eksperci WHO.

Kolejny bardzo istotny problem, na ktĂłry zwracajÂą uwagĂŞ autorzy raportu ADI, to powszechne lekcewaÂżenie przez ludzi pierwszych symptomĂłw otĂŞpienia.

Jakie sÂą wczesne objawy demencji

„Mimo mocno nagÂłaÂśnianych kampanii uÂświadamiajÂących, ludzie nadal opóŸniajÂą moment, w ktĂłrym zaczynajÂą szukaĂŚ pomocy, porady i wsparcia, w sytuacji, gdy budzi siĂŞ w nich niepokĂłj co do stanu ich wÂłasnej pamiĂŞci albo pamiĂŞci kogoÂś z rodziny. O ile szybsza byÂłaby ich reakcja, gdyby byÂło to schorzenie natury fizycznej albo dajÂące bardziej spektakularne objawy” – komentuje Paola Barbarino, dyrektor naczelny ADI.

SygnaÂły ostrzegawcze mogÂące ÂświadczyĂŚ o rozwijajÂącej siĂŞ demencji z poczÂątku mogÂą byĂŚ bardzo subtelne, przez co Âłatwo je przegapiĂŚ albo zignorowaĂŚ. Tym bardziej jednak warto je znaĂŚ i zwracaĂŚ na nie uwagĂŞ.

SÂą wÂśrĂłd nich m.in.:

•   Problemy z pamiĂŞciÂą (np. zapominanie o bie¿¹cych wydarzeniach, umĂłwionych terminach i innych ustaleniach)
•   OsÂłabiona orientacja w czasie i przestrzeni (np. trudnoÂści w znalezieniu drogi do jakiegoÂś miejsca, poczucie zagubienia, trudnoœÌ w ocenie odlegÂłoÂści czy kierunku)
•   Ograniczona koncentracja i osÂłabione procesy poznawcze (np. problemy z myÂśleniem abstrakcyjnym, liczeniem, wysÂławianiem siĂŞ – doborem wÂłaÂściwych s³ów)
•   Zmiany osobowoÂści i zachowania (np. nagÂłe zmiany nastroju bez wyraÂźnego powodu, nieuzasadniona podejrzliwoœÌ lub izolowanie siĂŞ)
•   Apatia i zamkniĂŞcie siĂŞ w sobie lub depresja (utrata inicjatywy, dawnych zainteresowaĂą)
•   TrudnoÂści w wykonywaniu dobrze znanych czynnoÂści (np. przygotowywaniu posiÂłkĂłw)
•   Gubienie przedmiotĂłw lub umieszczanie ich w nietypowych miejscach.

Demencja – gdzie szukaĂŚ informacji i wsparcia

Kolejnym wa¿nym wnioskiem wyp³ywaj¹cym z tego badania jest fakt, ¿e demencja stanowi bardzo du¿e obci¹¿enie nie tylko dla samych chorych, lecz tak¿e dla ich bliskich i opiekunów.

Ponad 50 proc. opiekunĂłw osĂłb z demencjÂą stwierdziÂło w ankiecie, Âże ich stan zdrowia ucierpiaÂł w wyniku peÂłnienia obowiÂązkĂłw opiekuĂączych, a ponad 60 proc. – Âże ucierpiaÂło na tym rĂłwnieÂż ich Âżycie spoÂłeczne. Opiekunowie, ktĂłrymi czĂŞsto sÂą czÂłonkowie najbliÂższej rodziny, skarÂżyli siĂŞ ponadto na przewlekÂły stres z tym zwiÂązany (75 proc.), a takÂże problemy zawodowe (49 proc.).

Zatem nie tylko osoby z demencjÂą, lecz takÂże ich opiekunowie i rodziny, potrzebujÂą duÂżo zrozumienia, ÂżyczliwoÂści i wsparcia – nie tylko ze strony sÂłuÂżby zdrowia, lecz takÂże sÂąsiadĂłw, znajomych czy lokalnych wÂładz.

Warto wiedzieĂŚ, Âże w Polsce, podobnie zresztÂą jak w wielu innych krajach Âświata, dziaÂła wiele instytucji paĂąstwowych i organizacji pozarzÂądowych, ktĂłre udzielajÂą praktycznych informacji, porad i innych, bardziej konkretnych form wsparcia dla osĂłb z demencjÂą oraz ich opiekunĂłw i rodzin.

PoniÂżej wskazujemy niektĂłre z nich:

•   Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich (sekcja poÂświĂŞcona demencji)
•   RzÂądowy portal Pacjent.gov.pl
•   Narodowe Centrum Edukacji ÂŻywieniowej
•   Polskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z ChorobÂą Alzheimera
•   Alzheimer Polska (zwiÂązek stowarzyszeĂą i organizacji alzheimerowskich)
•   Fundacja KTOTO-ZrozumieĂŚ Alzheimera

Wiktor Szczepaniak, zdrowie.pap.pl

https://www.msn.com/pl-pl/zdrowie/nasze-zdrowie/czy-u-ka%C5%BCdego-w-ko%C5%84cu-rozwinie-si%C4%99-demencja-fakty-i-mity/ar-BB1bSh22?ocid=msedgdhp
.

.
PRANAJAMA – ZDROWE ODDYCHANIE

(WÂładysÂław Pitak)

CzynnoœÌ mowy/Âśpiewu jest nierozerwalnie zwiÂązana z oddychaniem. Inaczej oddychamy, gdy milczymy, a inaczej, gdy mĂłwimy i Âśpiewamy . Podczas spoczynku oddychamy nosem, a wdech i wydech sÂą niemal zrĂłwnowaÂżone co do dÂługoÂści trwania. W czasie mĂłwienia i Âśpiewania oddychamy przede wszystkim ustami; wdech jest szybki i krĂłtki, wydech - dÂługi i powolny. MĂłwiÂąc i ÂśpiewajÂąc nabieramy tyle powietrza, ile potrzeba do wypowiedzenia/wyÂśpiewania  wyrazu czy zdania. Staramy siĂŞ nie mĂłwiĂŚ/nie ÂśpiewaĂŚ  na resztkach powietrza czyli na powietrzu zapasowym, gdyÂż koĂącowa czêœÌ zdania bĂŞdzie wĂłwczas cicha, wypowiedziana/wyÂśpiewana z wysiÂłkiem i maÂło zrozumiaÂła.




.
Æwiczenia  wzorowane na jodze  majÂą na celu pog³êbienie oddechu, rozruszanie przepony, wydÂłuÂżenie fazy wydechowej, a takÂże zapobieganie takim niepo¿¹danym zjawiskom, jak arytmia oddechowa, mĂłwienie/Âśpiewanie na wdechu, kolizja miĂŞdzy rytmem oddychania a strukturÂą wypowiedzi oraz blokady fonacyjno-artykulacyjne.
.
Æwiczenia nosz± nazwê P R A N A J A M A czyli POBIERANIE ENERGII. Joga kategorycznie zaleca oddychanie wy³±cznie przez nos oraz koncentracjê na okolicy jamy nosowej w czasie oddychania. Niezwykle istotne jest utrzymywanie czysto¶ci i dro¿no¶ci przewodów nosowych. Podstawowym zabiegiem higienicznym jest przep³ukanie nosa lekko osolon±, ciep³± wod±. To przy okazji hartuje nos na zmiany temperatury i ci¶nienie otaczaj±cego powietrza.


.
Dalsz¹ istotn¹ cech¹ Ìwiczeù oddechowych jogi jest dba³oœÌ o w³aœciwe parametry oddechu: si³a, rytm, czas trwania, g³êbokoœÌ.

Zadaniem Ìwiczeù jest wypracowanie powolnych, g³êbokich, swobodnie wykonywanych oddechów, podœwiadomie sterowanych i zatrzymywanych b¹dŸ w fazie szczytu wdechu, b¹dŸ po pe³nym wydechu.
.
Æwiczenia nale¿y wykonywaæ w zrelaksowanej, nieruchomej pozycji, z wyprostowanym krêgos³upem, najlepiej w siadzie ze skrzy¿owanymi nogami. Do uzyskania tej pozycji mo¿na pos³u¿yæ siê poduszkami lub z³o¿onym kocem.

WÂładysÂław Pitak (logopeda,muzykoterapeuta)


https://www.youtube.com/watch?v=1YeBgbPdumM&t=7s

.

.

Serca bijÂą zgodnym chĂłrem
 





Podczas chĂłralnego Âśpiewu nie tylko harmonizujÂą siĂŞ gÂłosy ÂśpiewakĂłw, ale i synchronizuje bicie ich serc - informuje pismo „Frontiers in Psychology”.

Szwedzki zespó³ doktora Bjorna Vickhoffa z uniwersytetu w Goeteborgu monitorowa³ têtno 15 osób œpiewaj¹cych w chórze podczas wykonywania przez nie ró¿nych utworów. Jak siê okaza³o, podczas œpiewu unisono têtno wykonawców przyspiesza³o i zwalnia³o w taki sam sposób.

Zdaniem autorĂłw badaĂą zjawisko to jest wywoÂłane przez skoordynowanie sposobu oddychania chĂłrzystĂłw. TĂŞtno zwalnia przy wydechu, a przyspiesza podczas wdechu. PoniewaÂż Âśpiew wi¹¿e siĂŞ z wydechem, oznacza spowolnienie tĂŞtna, zwiÂązane z aktywacjÂą nerwu b³êdnego, ktĂłry wychodzi z pnia mĂłzgu i unerwia serce. W przerwach – podczas wdechu - tĂŞtno przyspiesza. Dlatego zmiany tĂŞtna sÂą odzwierciedleniem struktury pieÂśni. Najlepiej synchronizujÂą tĂŞtno powolne utwory.

Chóralny œpiew prowadzi ogólnie rzecz bior¹c do spowolnienie têtna, co zdaniem naukowców tak¿e wi¹¿e siê z kontrolowaniem oddechu. Dalsze badania maj¹ wyjaœniÌ, czy œpiew mo¿e wp³ywaÌ na zdrowie - na przyk³ad obni¿aÌ ciœnienie, tak jak Ìwiczenia oddechowe czy joga.

(PAP)
pmw/ agt/


https://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C396218%2Cserca-bija-zgodnym-chorem.html

.

.
XIII MiĂŞdzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego - 2006 - Kronika


XIII MiĂŞdzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego 2006
PoznaĂą, 14-29 paÂździernika 2006
Kronika Konkursu

LAUREACI KONKURSU:
I Nagroda: Agata SZYMCZEWSKA -- Polska
II Nagroda: Airi SUZUKI -- Japonia
III Nagroda: Anna Maria STAÂŚKIEWICZ -- Polska
IV Nagroda: Lev SOLODOVNIKOV -- Rosja
V Nagroda: Maria MACHOWSKA -- Polska, JarosÂław NADRZYCKI -- Polska
VI Nagroda: Wojciech PÂŁAWNER -- Polska
Wyró¿nienie: Simeon KLIMASHEVSKIY -- Rosja

Jury:
Konstanty Andrzej KULKA (przewodniczÂący)
Edouard GRACH
Ida HAENDEL
Koichiro HARADA
Marina JASHWILI
Wolfgang MARSCHNER
Bartek NIZIOÂŁ
Igor OZIM
Zlatko STAHULJAK
Wanda WIÂŁKOMIRSKA (wiceprzewodniczÂąca)
Lina YU
Grigorij ZHYSLIN

________________________________________
Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego
www.wieniawski.pl

.

https://www.youtube.com/watch?v=0i0RRjVGSKk

.

.


http://www.galicja.darmowefora.pl/index.php?topic=121.0

.